ล้างค่ายที่เมืองกวางนามเสียสิ้น แล้วฝรั่งถอยมาอยู่พร้อมกับรักษาค่ายเมืองไซ่ง่อน คอยฟังแม่ทัพใหญ่ที่ไปตีเมืองจีน ถ้าไปตีเมืองจีนได้เมื่อใด ฝรั่งจึงจะคิดตีเมืองญวนอีก ทุกวันนี้ ฝรั่งคิดรักษาแต่ค่ายเมืองไซ่ง่อนไว้ ยังไม่ได้คิดรบกับญวน ด้วยแม่ทัพใหญ่ไปตีเมืองจีน แลพระราชดำรัสเจ้าเขมรที่ให้ไปแม่ทัพนั้น แม่ทัพเล็กฝรั่งที่อยู่เมืองไซ่ง่อนได้รู้แล้ว ไม่อาจมีหนังสือตอบกราบทูลมาเลย แต่ญวนแต่ก่อนไม่กล้าเกณฑ์จับเอาญวนที่เข้าศาสนามาใส่เข้าเป็นไพร่กองทัพ เดี๋ยวนี้ ญวนเห็นฝรั่งไม่คิดรบญวน ๆ ที่เป็นใหญ่อยู่เมืองหลวงโห เมืองสาแดก ให้จับขุนนางญวนที่เข้ารีตฝรั่งมาใส่กรวนทั้งสิ้น แลญวนเข้ารีตฝรั่งนั้น ญวนให้จับส่งไปเป็นกองทัพรักษาเมืองโจดก เมืองเปียม เป็นอันมาก แล้วญวนให้ถอนเอาญวนกองทัพเมืองสมิถอ ๑,๐๐๐ หนึ่ง ที่ตั้งต่อแดนกับฝรั่ง ให้ขึ้นมาเมืองโจดก รักษาทางคลองขุด สู้รบกับเขมร และพวกเข้ารีตคนใดไม่อาจมารบ ญวนเรียกเอาเงินและอีแปะ ๓ มัด ที่ฆ่าเสียมากกว่าแต่ก่อน ที่เมืองหลวงโห เมืองสาแดก ทุกวันนี้ ข้าวสารแพง ถังหนุ่งเป็นอีแปะ ๓๐ พวง หนังสือทำที่หลวงโห ๑๗ วัน ณ วัน ๑ ๗ฯ ๗ ค่ำ ปีวอก โทศก[1] องค์พระหริรักษ์รามมหาอิศราธิบดีมอบมาให้ข้าพระพุทธเจ้าคุ้มเข้ามา
| เลขที่ | ๒๗ | |
| ร. ๔ | จ.ศ. ๑๒๒๒ | |
| ประวัติ | ได้มาจากกระทรวงมหาดไทย | |
| คัดจากฉบับของพระองค์เจ้าสายสนิทวงศ์ |
- ↑ วันที่ ๑๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๐๓
