107. กองกำลังโดยทั่วไปของสาธารณรัฐย่อมประกอบด้วยประชาชนทั้งปวง
108. สาธารณรัฐย่อมธำรงกองกำลังติดอาวุธทางบกและทางทะเลไว้ในการใช้งานโดยให้ค่าจ้าง แม้ในยามสันติ
109. ชาวฝรั่งเศสทุกคนย่อมเป็นทหาร เขาเหล่านั้นทุกคนย่อมได้รับการฝึกฝนให้ใช้อาวุธ
110. ไม่มีจอมทัพแต่ประการใด
111. ความแตกต่างของขั้น เครื่องหมายเฉพาะของขั้น และลำดับบังคับบัญชา จะมีอยู่ก็แต่ในเรื่องที่เนื่องด้วยการปฏิบัติหน้าที่และชั่วเวลาที่ปฏิบัติหน้าที่เท่านั้น
112. กองกำลังสาธารณะที่ใช้เพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยภายใน ย่อมไม่ปฏิบัติการเว้นแต่มีคำขอเป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าหน้าที่ที่ได้รับการจัดตั้งขึ้น
113. กองกำลังสาธารณะที่ใช้ต่อต้านศัตรูจากภายนอกนั้น ย่อมปฏิบัติการตามคำสั่งของคณะมนตรีบริหาร
114. มิให้องค์กรติดอาวุธใด ๆ มีการประชุมปรึกษา[1]
115. ถ้า 1 ใน 10 ของสมัชชาชั้นต้นที่จัดตั้งขึ้นตามระเบียบประจำจังหวัดแต่ละแห่งในจำนวน 1.5 ของจังหวัดทั้งหลาย ร้องขอให้ตรวจชำระรัฐบัญญัติรัฐธรรมนูญ หรือให้เปลี่ยนแปลงบางมาตราของรัฐบัญญัตินั้น องค์กรนิติบัญญัติจะต้องเรียกประชุมสมัชชาชั้นต้นทุกแห่งของสาธารณรัฐ เพื่อหยั่งทราบว่า จะมีช่องให้เกิดการประชุมแห่งชาติได้หรือไม่
116. ที่ประชุมแห่งชาติย่อมจัดตั้งขึ้นในลักษณะเดียวกับสภานิติบัญญัติ และย่อมประมวลไว้ซึ่งอำนาจของสภาเหล่านั้น
117. ในเรื่องรัฐธรรมนูญนั้น ให้ที่ประชุมจดจ่ออยู่แต่กับวัตถุประสงค์ที่ก่อให้เกิดการเรียกประชุม
118. ประชาชนชาวฝรั่งเศสย่อมเป็นเพื่อนและเป็นพันธมิตรตามธรรมชาติกับเสรีชนทั้งหลาย
119. ชาวฝรั่งเศสไม่ก้าวก่ายการการปกครองของชาติอื่น ชาวฝรั่งเศสไม่ยอมให้ชาติอื่นก้าวก่าย [การปกครอง] ของตน
120. ชาวฝรั่งเศสให้ที่ลี้ภัยแก่ชาวต่างชาติที่ถูกขับออกจากบ้านเกิดเมืองนอนของตนเพราะเหตุผลเรื่องเสรีภาพ
ชาวฝรั่งเศสไม่ให้ที่ลี้ภัยแก่ทรราช
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อdelib