รูป หรือเปลี่ยนแปลงรัฐธรรมนูญของตน คนรุ่นหนึ่ง ๆ ไม่อาจกระทำให้คนรุ่นหลังต้องยอมอยู่ภายใต้กฎหมายของรุ่นตน
29. พลเมืองแต่ละคนย่อมมีสิทธิเข้าร่วมในการจัดทำกฎหมาย และในการแต่งตั้งผู้รับมอบอาณัติจากตนหรือตัวแทนของตน
30. โดยแก่นแท้แล้ว กิจหน้าที่สาธารณะย่อมเป็นการชั่วคราว จะถือเอาเป็นเกียรติศักดิ์หรืออิสริยยศหาได้ไม่ แต่จะถือเป็นหน้าที่ก็ได้
31. ความผิดของผู้รับมอบอาณัติจากประชาชนและของตัวแทนประชาชน ต้องไม่ปล่อยให้ลอยนวล ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่มีสิทธิอ้างว่า ตนถูกละเมิดยิ่งกว่าพลเมืองคนอื่น ๆ
32. สิทธิในการเสนอเรื่องร้องเรียนต่อผู้รับฝากอำนาจหน้าที่สาธารณะ จะถูกหวงห้าม ระงับ หรือจำกัด ไม่ได้ ไม่ว่าในกรณีใด ๆ
33. การต่อต้านการกดขี่ เป็นผลที่ตามมาจากสิทธิมนุษยชนอย่างอื่น
34. ย่อมมีการกดขี่ต่อองค์กรทางสังคม เมื่อสมาชิกแม้แต่คนใดคนหนึ่งขององค์กรนั้นถูกกดขี่ ย่อมมีการกดขี่ต่อสมาชิกแต่ละคน เมื่อองค์กรทางสังคมนั้นถูกกดขี่
35. เมื่อรัฐบาลละเมิดสิทธิประชาชน การเป็นกบฏก็ย่อมเป็นสิทธิอันศักดิ์สิทธิ์สูงสุดและเป็นหน้าที่อันจำเป็นอย่างยิ่งยวดสำหรับประชาชนและสำหรับทุกหมู่เหล่าของประชาชน
ลงนาม กอโล-แดร์บัว[1] ประธาน; ดูว์ร็อง-มายาน,[2] ดูว์โก,[3] เมโอล,[4] เซอัช. เดอลาครัว,[5] โกซูแอ็ง,[6] เป. อา. ลาลัว[7] เลขานุการ
- ↑ ฌ็อง-มารี กอโล แดร์บัว (Jean-Marie Collot d'Herbois)
- ↑ ปีแยร์-ตูแซ็ง ดูว์ร็อง เดอ มายาน (Pierre-Toussaint Durand de Maillane)
- ↑ รอเฌ ดูว์โก (Roger Ducos)
- ↑ ฌ็อง นีกอลา เมโอล (Jean Nicolas Méaulle)
- ↑ ชาร์ล-ฟร็องซัว เดอลาครัว (Charles-François Delacroix)
- ↑ เออแฌน-เซซาร์ โกซูแอ็ง (Eugène-César Gossuin)
- ↑ ปีแยร์-อ็องตวน ลาลัว (Pierre Antoine Laloy)
