หน้า:Aladdin and the Wonderful Lamp-1875.pdf/5

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้ตรวจสอบแล้ว
3
อะลาดินกับตะเกียงวิเศษ

อย่างกับแก้ว เขาจึงดึงทึ้งออกมาใส่กระเป๋าตัวเองเสียหลายผล ก่อนดั้นด้นออกมาพร้อมตะเกียง แล้วร้องเรียกอาให้ช่วยพาเขาขึ้นขั้นบันไดแตกพังนั้นไป "มอบตะเกียงให้ข้า" ตาแก่กล่าวเกรี้ยวกราด ชายหนุ่มร้องว่า "ไม่ จนกว่าข้าจะปลอดภัยออกไป" พ่อมดเลือดขึ้นหน้า กระแทกประตูกลลง เป็นอันขังอะลาดินไว้ในนั้นทันที ในยามคร่ำครวญขมขื่น เขาเผลอถูแหวนเข้า ร่างร่างหนึ่งก็ปรากฏต่อสายตาเขาแล้วกล่าวว่า "ข้า ภูตพิทักษ์แหวน เป็นทาสของท่าน ท่านประสงค์สิ่งใด

อะลาดินบอกภูตพิทักษ์แหวนว่า อย่างเดียวที่ตนต้องการ คือ เป็นอิสระและได้กลับไปหาแม่ เดี๋ยวเดียวเขาก็พบว่า ตนเองอยู่บ้านแล้ว หิวมาก ส่วนมารดาผู้ยากแค้นก็แสนดีใจที่ได้เห็นเขาอีก เขาเล่าทุกสิ่งที่เกิดให้แม่ฟัง นางสงสัยใคร่เห็นตะเกียงที่เขาพามาด้วย และเริ่มขัดถูมันให้แวววับจับตาขึ้น เมื่อเห็นร่างประหลาดร่างหนึ่งพวยพุ่งขึ้นต่อหน้า สองคนก็ปากอ้าตาค้าง ร่างนี้ปรากฏว่า เป็นภูตพิทักษ์ตะเกียง และขอทราบคำบัญชาจากพวกเขา พอได้ยินว่า สิ่งอันเป็นยอดปรารถนาของพวกเขา คือ อาหาร ทาสร่างคล้ำก็กลับเข้ามาทันควันพร้อมข้าวของเลิศล้ำในชามเงินประณีต มีจานเงินไว้ให้เขาใช้ตวงตักกิน

อะลาดินกับมารดาพากันสวาปามสิ่งของมากมี