คอ่ยยังชั่ว, ดีกว่าไม่รักษา. ทั้งรักษาหิตเปื่อยก็ได้แล.
ขนานหนึ่ง, เอาขี้ผึ้งหนัก ๖ ส่วน, น้ำมันมะพร้าวหนัก ๑๖ ส่วน, หุงให้ละลาย, แล้วปลงลงไว้แต่ภอเอย็นน่อยหนึ่ง, แล้วเอากำมะถันเหลืองมา หนัก ๕ ส่วน, บดให้เปนจุล, ใส่ลงกวนให้เข้ากับน้ำมันที่ปลงลงไว้แล้ว, เกบไว้สำหรับทาหิตที่เปื่อยตามง่ามมือ, แลท้าว, แลในร่มผ้านั้น, ให้ทาเพลาเมื่อจะนอน ศักเจดแปดวันก็หาย. แต่ว่าตอ้งกินกำมะถันหนักสลึงหนึ่ง, เปนยาภายใน. กินเพลาเอย็นทุกวัน, หายเรว, แลดว้ยตัวมันตาย.
ขนานหนึ่ง, เอาเนยปลาวานหนัก ๔ ส่วน, น้ำมันมะพร้าวหนักส่วนหนึ่ง, ปรอดหนัก ๘ ส่วน, กวนไปให้ปรอดหาย, เข้าอยู่ในขี้ผึ้งแลน้ำมันนั้นจงได้, อย่าให้เหนเม๊ดปรอดเลย. นี้เรียกว่า ขี้ผึ้งเข้าปรอดอย่างก้ลา. ขี้ผึ้งนี้สำหรับรักษาโรคสำหรับบุรุษ. ให้เอาขี้ผึ้งนี้ทาเข้าที่หว่างฃาทั้งสองข้าง, แลทาที่รักแร้ทั้งสองข้าง, ให้ปรอดเข้าในตัวได้แล้วดีนักแล. ให้ทายานี้วันละสองหนเช้าเอย๊น. เมื่อจะทานั้น เอามือถู ๆ ลงให้หนัก ๆ, จึ่งจะดี ดว้ยปราถนาจะให้ปรอดเข้าไปในเนื้อ, จึ่งให้ถูลงให้หนัก จึ่งจะเหนคุณ. ถ้าเงือกเจบเมื่อไรแล้ว, นั้นแล ปรอดเข้าตัว. อนึ่ง ถ้าเปนไข้พิศม์มาแต่ป่า, แพทยาทั้งหลายสิ้นมือแล้ว, จึ่งเอายาขี้ผึ้งนี้, ทาให้ทั่วตัวคนไข้, ให้ปรอดเข้าตัวได้จนเจบเงือก ก็คงเหนคุณแล. อีกอย่างหนึ่ง, ถ้าเปนฝีที่ตับ เอาขี้ผึ้งนี้ทาที่ตรงตับ, แลหว่างฃา แลรักแร้ทั้งสอง, ทายานี้ถูลงให้หนักจนปรอดเข้าตัว, แจบเงือก, หายมามากแล.
ขนานหนึ่ง, เอาขี้ผึ้งเข้าปรอดอย่างก้ลาที่ว่ามาแล้วนั้นหนัก ๒ ส่วน, เอาขี้ผึ้งแฃงหนักส่วนหนึ่ง, เอาน้ำมันมะพร้าวหนัก ๓ ส่วน, หุงน้ำมันกับขี้ผึ้งให้เข้ากันแล้ว, จึ่งปลงลงไว้ให้ขี้ผึ้งม้านเข้าแล้ว, จึ่งเอาขี้ผึ้งเข้าปรอดก้ลานั้น, มาประสมกันเข้า. นี่แลเรียกว่า ขี้ผึ้งเข้าปรอดอย่างออ่น. ขี้ผึ้งนี้ปิดแผลได้หลายอย่าง, คือ แผลคชราดก็ได้, แลปิดแผลเมรงที่เรื้อรังนั้นก็ได้, ปิดฝีมะคำรอ้ยที่ยังไม่แตกก็ได้, ที่แตกแล้วก็ได้, แลปิดแผลโรคสำหรับบุรุษก็ได้. ถ้าจะปิดขี้ผึ้งขนานนี้แล้ว, ก็ให้ล้างชำระแผลเสียดว้ยน้ำซ่าหบู่กอ่น, แล้วฌะแผลดว้ยน้ำท่า, เอาจุลศีรแกว่ง ๆ ลงภอฝาด ๆ, แล้วฌะปากแผลให้สิ้นโทษแล้ว, จึ่งปิดยาขี้ผึ้งนี้เถิด, ให้ฌะแผลทุกวันแล.
Price Current. | บาด | เฟื้อง | บาด | เฟื้อง | |
โซ่รสายเสมอ | หาบละ | ๑๐ | ๑ | ๑๑ | ๐ |
แผ่นทองแดงแลตะปูทองแดง | หาบละ | ๕๐ | ๒ | ||
ผ้าใบ | พับละ | ๑๐ | ๕ | ๑๓ | ๖ |
ขี้ผึ้ง | หาบละ | ๕๐ | ๒ | ๕๓ | ๔ |
กำญานอย่างกลาง | หาบละ | ๕๘ | ๕ | ๖๑ | ๗ |
หมากแห้ง | หาบละ | ๓ | ๖ | ||
การะบูนจีน | หาบละ | ๓๐ | ๑ | ||
เข้าแฟมาแต่ยะกะตรา | หาบละ | ๙ | ๒ | ||
ฝ้ายดีห่อหนักสองหาบยี่สิบสี่ชั่ง | ห่อละ | ๒๕ | ๑ | ๒๖ | ๖ |
ฝ้ายอื่นมาแต่บำเบ | ห่อละ | ๑๓ | ๓ | ๒๖ | ๖ |
งาช้างใหญ่ | หาบละ | ๑๖๗ | ๔ | ๑๘๓ | ๗ |
งาช้างเลก | หาบละ | ๑๐๐ | ๔ | ๑๓๓ | ๖ |
หนังควายดี | หาบละ | ๖ | ๒ | ๖ | ๕ |
ความไท | หาบละ | ๕ | ๐ | ๖ | ๕ |
น้ำมันมะพร้าวไท | หาบละ | ๑๒ | ๔ | ๑๕ | ๐ |
พริกไท | หาบละ | ๖ | ๕ | ๗ | ๐ |
พริกลอ่น | หาบละ | ๑๒ | ๗ | ||
พริกเทด | หาบละ | ๖ | ๒ | ๕ | ๕ |
เข้าสารดีเกียนหนึ่งหนัก ๔๐ หาบ | เกียนละ | ๙๗ | ๑ | ||
เข้าอย่างกลาง | เกียนละ | ๙๒ | ๑ | ||
เข้าอย่างต่ำ | เกียนละ | ๖๖ | ๗ | ๗๖ | ๗ |
น้ำตานซายเมืองไท | หาบละ | ๘ | ๓ | ๙ | ๒ |
เกลือเมืองไท | เกียนละ | ๓๖ | ๖ | ||
ฝางเมืองไท | หาบละ | ๒ | ๐ | ๒ | ๑ |
ครั่งเมืองไท | หาบละ | ๘ | ๓ | ๑๑ | ๕ |
ตะกั่วเกรียบ | หาบละ | ๒๒ | ๕ | ๒๕ | ๑ |
กระ | หาบละ | ๖๖๙ | ๗ | ๗๕๓ | ๖ |
หวาย | หาบละ | ๓ | ๐ | ๕ | ๐ |
เชือกอังกฤษสำหรับกำปั่น | หาบละ | ๑๓ | ๖ | ๒๐ | ๑ |
ปืนคาบสีลากับเหลกแซ่ | ลำละ | ๓ | ๖ | ๔ | ๕ |
สมอเหล๊ก | หาบละ | ๑๐ | ๐ | ๑๑ | ๑ |