รองและประกาศสิทธิมนุษยชนและพลเมืองไว้ดังต่อไปนี้ ต่อพระพักตร์และโดยพระอนุเคราะห์ของพระเป็นเจ้า
มนุษย์เกิดมาและดำรงอยู่[1] อย่างเสรี และมีความเสมอภาคกันในสิทธิ ความแตกต่างทางสังคมนั้นตั้งอยู่บนประโยชน์ส่วนรวมได้เพียงประการเดียว
2. เป้าหมายของสมาคมการเมืองทั้งปวง คือ การพิทักษ์รักษาสิทธิมนุษยชน อันเป็นสิทธิตามธรรมชาติและไม่มีกำหนดอายุความ สิทธิเหล่านี้ ได้แก่ เสรีภาพ กรรมสิทธิ์[2] ความมั่นคง และการต่อต้านการกดขี่
3. โดยแก่นแท้แล้ว บ่อเกิด[3] ของอำนาจอธิปไตยทั้งปวงย่อมสิงสถิตอยู่ในชาติ ไม่ว่าองค์กรหรือปัจเจกบุคคลใดก็ไม่อาจนำอำนาจที่มิได้มาจากแหล่งดังกล่าวอย่างแจ้งชัดไปใช้ได้
4. เสรีภาพ ย่อมมีอยู่ใน อำนาจที่จะกระทำสิ่งทั้งหลายโดยไม่เป็นผลร้ายต่อผู้อื่น ดังนั้น มนุษย์แต่ละคนย่อมใช้สิทธิตามธรรมชาติได้อย่างไร้ข้อจำกัด เว้นแต่ที่มีขึ้นเพื่อให้สมาชิกคนอื่น ๆ ของสังคมแน่ใจว่า ตนก็สามารถอุปโภคสิทธิอย่างเดียวกันได้ ข้อจำกัดเหล่านี้กำหนดได้ด้วยกฎหมายเท่านั้น
5. กฎหมายมีสิทธิห้ามเฉพาะการกระทำที่ส่งผลร้ายต่อสังคม สิ่งใดที่กฎหมายมิได้
- ↑ CNRTL (2012a) ว่า คำกริยา "demeurer" แปลว่า มีชีวิตอยู่ต่อไป หรือดำรงอยู่ต่อไป (continuer d'exister; durer)
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อppt - ↑ CNRTL (2012b) ว่า คำนาม "principe" แปลว่า แหล่งที่มาแหล่งแรกสุดของสิ่งสิ่งหนึ่ง หรือจุดเริ่มต้นแรกสุด (origine première d'une chose; début absolu)
