หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
68
เฆี่ยน
| (๔)ฆ่าโค กระบือ และสุกรในหัวเมืองโดยไม่ได้รับอนุญาต (พ.ร.บ. ลักษณะฆ่าโค กระบือ และสุกรตามหัวเมือง ร.ศ. ๑๑๙ มาตรา ๑๘ และดู พ.ร.บ. เพิ่มเติม พ.ร.บ. ลักษณะฆ่าโคกระบือและสกุรตามหัวเมือง ร.ศ. ๑๑๙) | ||
| (๕)ฆ่าโค กระบือ และสุกรในหัวเมืองณที่อื่น ๆ นอกโรงฆ่าสัตว์หรือที่ ๆ เจ้าพนักงานผู้อนุญาตได้อนุญาตไว้ (พ.ร.บ. ลักษณะฆ่าโค กระบือ และสุกรตามหัวเมือง ร.ศ. ๑๑๙ มาตรา ๑๙ และดู พ.ร.บ. เพิ่มเติม พ.ร.บ. ลักษณะฆ่าโคกระบือและสกุรตามหัวเมือง ร.ศ. ๑๑๙) | ||
| (๖)ฆ่าโคกระบือในกรุงเทพฯ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน (ประกาศกรมพระนครบาล ว่าด้วยการกำหนดการฆ่าสัตว์พาหนะ ลงวันที่ ๓๑ พฤษภาคม ร.ศ. ๑๑๑) | ||
| (๗)ฆ่าสุกรในกรุงเทพฯ โดยไม่เสียภาษี หรือสุกรนอกโรงหลวงซึ่งเจ้าพนักงานไม่ได้อนุญาต (ข้อบังคับกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ ว่าด้วยการเก็บภาษีสุกรและการอนุญาตฆ่าสุกรจำหน่ายในจังหวัดพระนครและธนบุรี ลงวันที่ ๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๖๕) | ||
| เฆี่ยน | การใช้ไม้ หรือหวาย หรือวัดถุทำนองนี้ตีลงที่เนื้อตัวของบุคคล |
