ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Photchananukrom Kotmai 2474.djvu/74

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
69
เฆี่ยน
แต่เดิมการเฆี่ยนเป็นอาชญาชะนิดหนึ่ง ดั่งเช่นที่ได้บัญญัติไว้ในกฎหมายลักษณะอาญาหลวง กฎหมายลักษณะอาญาราษฎร์ ในกฎหมายเก่า ๒ เล่ม เป็นต้น (ดู กฎหมายราชบุรี เล่ม ๑–๒) ต่อมามีประกาศพระราชบัญญัติสำหรับศาลโปรีสภา ร.ศ. ๑๑๓ ให้เปลี่ยนโทษทวนตั้งแต่ ๕๐ ทีลงมาเป็นโทษจำขังแทนโทษทวน แต่ก็มิได้ใช้ทั่ว ๆ ไป ต่อมามีประกาศให้ลงโทษจำขังแทนโทษทวน ร.ศ. ๑๑๔ ให้ใช้พระราชบัญญัติศาลโปรีสภา ร.ศ. ๑๑๓ ทั่วไป และต่อมามีประมวลกฎหมายลักษณะอาชญา ร.ศ. ๑๒๗ ออกใช้ ความในมาตรา ๑๒ แห่งประมวลกฎหมายนี้กำหนดอาชญาไว้แต่เพียง ๖ สฐาน (ดู อาชญา) ไม่ปรากฎว่ามีโทษทวน เพราะฉะนั้นการเฆี่ยนจึงเป็นอันแน่ว่าได้ถูกยกเลิกแต่บัดนั้น นี่กล่าวสำหรับทั่ว ๆ ไป แต่ส่วนภายในวงการของทหารและตำรวจฯ ยังมีการเฆี่ยนเป็นอาชญาลงโทษกันอยู่ตามกฎว่าด้วยอาชญาฐานละเมิดวินัย และนักโทษยังมีการเฆี่ยนกันโดยอาศัยอำนาจในพระราชบัญญัติลักษณะเรือนจำ ร.ศ. ๑๒๐ ต่อมาเมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๓ ได้มีประกาศยกเลิกการโบยทหารบก, ทหารเรือ, และตำรวจฯ นี้เสียสิ้น เพราะฉะนั้นในบัดนี้การเฆี่ยนซึ่งเป็นอาชญาชะนิดหนึ่งมาแต่เดิมจึงมีแต่นักโทษเท่านั้น