อรรถกถา นาคสังยุต สูตรที่ ๒ เป็นต้น
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
- อรรถกถาสูตรที่ ๒ เป็นต้น
- พึงทราบวินิจฉัยในสูตรที่ ๒ เป็นต้น ดังต่อไปนี้ :-
- บทว่า โวสฺสฏฺฐกายา คือ ปล่อยกายโดยไม่คำนึงถึงอันตราย
ที่เกิดจากหมองู.
- บทว่า ทฺวยการิโน แปลว่า ผู้มีปกติทำทั้งสองอย่าง อธิบายว่า
มีปกติทำทั้งกุศลและอกุศล.
- บทว่า สจชฺช มยํ ความว่า ถ้าว่า วันนี้เราทั้งหลาย.
- บทว่า สหพฺยตํ อุปปชฺชติ ความว่า ถึงความเป็นผู้ (อยู่)
ร่วมกัน (สหภาพ). อกุศลเป็นปัจจัยให้บุคคลนั้นเกิดขึ้นในกำเนิดนาคนั้น
(ส่วน) กุศลเป็นปัจจัยให้นาคทั้งหลายที่เกิดมาแล้วสมบูรณ์.
- บทว่า อนฺนํ ได้แก่ ของเคี้ยวของกิน.
- บทว่า ปานํ ได้แก่ น้ำดื่มทุกชนิด.
- บทว่า วตฺถํ ได้แก่ ผ้านุ่ง ผ้าห่ม.
- บทว่า ยานํ ได้แก่ ปัจจัยที่ช่วยในการเดินทาง ทุกชนิด
เริ่มตั้งแต่ร่ม และรองเท้า.
- บทว่า มาลํ ได้แก่ ดอกไม้ทุกชนิด เช่น ดอกมะลิเป็นต้น.
- บทว่า คนฺธํ ได้แก่ เครื่องลูบไล้ทุกชนิด เช่นแก่นจันทน์
เป็นต้น.
- บทว่า เสยฺยาวสถปทีเปยฺยํ ความว่า ให้ที่นอนมีเตียงและตั่ง
เป็นต้น ให้ที่อยู่อาศัยมีเรือนชั้นเดียวเป็นต้น (และ) ให้อุปกรณ์ประทีป
มีไส้และน้ำมันเป็นต้น.
(ปาฐะว่า....ปทีปการณํ ฉบับพม่าเป็น....ปทีปูปรณํ แปลตามฉบับพม่า )
- ก็การที่นาคเหล่านั้น ทำความปรารถนาเพื่อให้มีอายุยืน
มีผิวพรรณสวยงาม และมากไปด้วยสุขเอาไว้ แล้วให้ทานทั้ง ๑๐ อย่างนี้
จึงบังเกิดในภพนาคนั้น ก็เพื่อเสวยสมบัตินั้นแล.
- บทที่เหลือในทุกสูตร ก็มีความหมายง่ายทั้งนั้นแล.
- จบ อรรถกถานาคสังยุต
