อรรถกถา อนิจจสูตร ที่ ๒
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
- อรรถกถาอนิจจสูตรที่ ๒
- ในอนิจจสูตรที่ ๒ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้
- บทว่า ปุพฺพนฺตานุทิฏฺฐิโย ความว่า ทิฏฐิ ๑๘ ที่ไปตามที่สุด
เบื้องต้นไม่มี. บทว่า อปรนฺตานุทิฏฺฐิโย ความว่า ทิฏฐิ ๔๔ ที่ไปตามที่สุด
เบื้องปลายไม่มี. บทว่า ถามโส ปรามาโส ความว่า ความแรงของทิฏฐิ
และความยึดมั่นของทิฏฐิไม่มี. ด้วยอันดับคำเพียงเท่านี้ เป็นอันทรง
แสดงปฐมมรรคแล้ว.
- บัดนี้ เพื่อจะทรงแสดงมรรค ๓ และผล ๓ พร้อมด้วยวิปัสสนา
จึงเริ่มคำมีอาทิว่า รูปสฺมึ ดังนี้. อีกอย่างหนึ่ง ขึ้นชื่อว่าทิฏฐิทั้งหลาย
ละได้ด้วยวิปัสสนานั่นเอง แต่คำนี้ ท่านเริ่มเพื่อแสดงมรรค ๔ พร้อม
ด้วยวิปัสสนาชั้นสูง
- จบ อรรถกถาอนิจจสูตรที่ ๒
