ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ประชุมพงศาวดาร/ภาคที่ 8"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Bitterschoko (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
Bitterschoko (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัดที่ 6: | บรรทัดที่ 6: | ||
| editor = |
| editor = |
||
| translator = |
| translator = |
||
| section = ( |
| section = (1) จดหมายเหตุโหร, ''ผู้สร้างสรรค์: {{al|พระเทวโลก (แหยม วัชรโชติ)}}''; (2) จดหมายเหตุโหรของจมื่นก่งศิลป์, ''ผู้สร้างสรรค์: {{al|จมื่นก่งศิลป์ (หรุ่น)}}''; (3) พระราชพงษาวดารกรุงเก่า ฉบับพระจักรพรรดิพงษ์เจ้ากรม (จาด), ''ผู้สร้างสรรค์: ไม่ปรากฏ''; (4) ปฐมวงษ์, ''ผู้สร้างสรรค์: {{al|พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว}}''; (5) ตำนานพระโกษฐ, ''ผู้สร้างสรรค์: {{al|พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระดำรงราชานุภาพ}}, {{al|พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระสมมตอมรพันธุ์}}, และ {{al|สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระนริศรานุวัดติวงศ์}}'' |
||
| contributor = |
| contributor = |
||
| previous = [[ประชุมพงศาวดาร/ภาคที่ 7|ภาคที่ 7]] |
| previous = [[ประชุมพงศาวดาร/ภาคที่ 7|ภาคที่ 7]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:17, 24 กรกฎาคม 2563
ประชุมพงษาวดาร ภาคที่ ๘ |
พระยาศรีภูริปรีชา รามาธิปติราชภักดี |
ศรีสาลักษณวิสัย อภัยพิริยพาห |
พิมพ์แจกในงานศพคุณหญิงศรีภูริปรีชา |
ปีมเสง พ.ศ. ๒๔๖๐ |
พิมพ์ที่โรงพิมพ์ไทย ณถนนรองเมือง |
สารบัญ
บรรณานุกรม
- ประชุมพงษาวดาร ภาคที่ 8. (2460). พระนคร: โรงพิมพ์ไทย ณถนนรองเมือง. [พระยาศรีภูริปรีชา รามาธิปติราชภักดี ศรีสาลักษณวิสัย อภัยพิริยพาห (กมล สาลักษณ) พิมพ์แจกในงานศพคุณหญิงศรีภูริปรีชา (พึ่ง) ปีมเสง พ.ศ. 2460].
งานนี้ ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
- ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
- แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก