ความยินดีสุดปีของราชกิจจานุเบกษาใน ร.ศ. 111

จาก วิกิซอร์ซ
ความยินดีสุดปี
ของราชกิจจานุเบกษาใน ร,ศ, ๑๑๑

การซึ่งเปนเหตุให้ได้รับความยินดีนั้น ท่านทั้งหลายคงจะทราบอยู่แล้วว่า คือ การซึ่งมุ่งหมายได้สำเร็จสมดังความปราดถนา เพราะฉนั้น บัดนี้ หนังสือพิมพ์ราชกิจจานุเบกษาในรัตนโกสินทร ๑๑๑ นี้ ก็ได้รับผลเปนไปโดยสดวกเรียบร้อย นับว่า เปนการที่ทำได้สำเร็จสมดังความปราดถนาอย่างหนึ่ง จึงเปนเหตุให้หนังสือซึ่งปรากฎนามว่า "ราชกิจจานุเบกษา" นี้ยินดีอย่างยิ่ง

เมื่อได้กล่าวขึ้นนิดหนึ่งเท่านี้ ก็ยังหาสมกับความยินดีซึ่งได้มีอยู่เปนอันมากนั้นไม่ จึ่งมีความปราดถนาที่จะได้ขอโอกาศกล่าวต่อไปว่า การซึ่งราชกิจจานุเบกษาได้ดำรงมาโดยศิริศุขสวัสดิ์ฉนี้ ย่อมสำเร็จด้วยได้รับความกรุณาของกระทรวงต่าง ๆ ในการที่ได้เอื้อเฟื้อส่งข่าวคราวอันเกิดมีขึ้นในกระทรวงนั้น ๆ มาลงอยู่เสมอ กับทั้งได้รับความอุดหนุนจากท่านผู้รับราชกิจจานุเบกษามีทวีมากขึ้น แลที่ได้รับอยู่แล้วก็มิได้ลดถอนลงไปกี่นามนัก ทั้งการเก็บเงินในระหว่างเจ้าพนักงานผู้เก็บกับผู้ให้ก็เปนการได้โดยสดวกขึ้นกว่าปีที่ล่วงแล้วมา เมื่อราชกิจจานุเบกษาได้รับผลทั้ง ๓ ประการเปนอาหารบำรุงชีวิตดำรงตลอดมาดังนี้ จึ่งทำให้เป็นเรื่องยินดีแก่การซึ่งจะได้แสดงโดยเต็มใจแลสุจริตว่า ควรเปนที่ขอบพระเดชพระคุณแลขอบใจในกระทรวงต่าง ๆ แลผู้ที่ได้เกื้อกูลแก่หนังสือราชกิจจานุเบกษานั้นอย่างยิ่ง แลกาลต่อไปภายน่า แม้ว่าราชกิจจาจะเจริญขึ้นฉันใดก็ดี ย่อมต้องอาไศรยเหตุทั้ง ๓ ประการตามที่ได้กล่าวแล้วมา เพราะฉนั้น หวังใจว่า ราชกิจจานุเบกษาคงจะได้รับความกรุณาจากกระทรวงต่าง ๆ แลจากผู้ที่ได้รับอุดหนุนอยู่นั้นยิ่งขึ้นโดยลำดับทุกสิ่งทุกประการ

ขอกล่าวอีกว่า ราชกิจจานุเบกษาได้มีความหวังใจว่า ต่อไปภายน่า คงจะอำนวยความรู้ในทางราชการให้แก่ท่านผู้ที่ได้รับยิ่งขึ้นกว่าปีนี้เปนอันมากด้วย

บรรณานุกรม[แก้ไข]

งานนี้ ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า

ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
  2. ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
    1. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
    2. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
  2. แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก