ดอกประดู่
 | หน้านี้ขาดแหล่งที่มาของเนื้อหา ถ้าเป็นไปได้ ควรเป็นเอกสารต้นฉบับที่สแกนมาอัปโหลดไว้ที่วิกิมีเดียคอมมอนส์แล้วจัดทำแบบพิสูจน์อักษร หรือถ้าไม่สามารถอัปโหลดต้นฉบับเช่นนั้นได้ อย่างน้อยก็ควรระบุแหล่งที่มาที่สามารถตรวจสอบความถูกต้องแท้จริงของเนื้อหาได้ |
คำร้องและทำนอง พลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์
- หะเบสสมอพลัน ออกสันดอนไป
- ลัดไปเกาะสีชัง จนกระทั่งกระโจมไฟ
- เที่ยวหาข้าศึก มิได้นึกจะกลับมาใน
- ถึงตายตายไป ตายให้แก่ชาติของเรา
- พวกเราจงดู รู้เจ็บแล้วต้องจำ
- ลับดาบไว้พลาง ช้างบนยอดกาฟฟ์จะนำ
- สยามเป็นชาติของเรา ธงยอดเสาชักขึ้นทุกลำ
- ถึงเรือจะจมในน้ำ ธงไม่ต่ำลงมา
- เกิดมาเป็นไทย ใจร่วมกันแหละดี
- รักเหมือนพี่เหมือนน้อง ช่วยกันป้องปฐพี
- สยามเป็นชาติของเรา อย่าให้เขามาย่ำมายี
- ถึงตายตายดี ตายในหน้าที่ของเรา
- พวกเราทุกลำ จำเช่นดอกประดู่
- วันไหนวันดี บานคลี่พร้อมอยู่
- วันไหนร่วงโรย ดอกโปรยตกพรู
- ทหารเรือเราจงดู ตายเป็นหมู่เพื่อชาติไทย
งานนี้ ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
- ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
- แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก
