หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
นารทชาดก
เมื่อพระพรหมนารทโพธิสัตวเสด็จเหิรลงสู่จันทกปราสาทในมิถิลามหานคร ทรงทรมานพญาอังคติราชผู้เห็นผิดไปว่า เทวดาไม่มี บิดาก็ไม่มี โลกหน้าก็ไม่มี ตั้งต้นด้วยคำถามคำตอบ ดั่งนี้:
พระราชา | – | ปุจฺฉามิ ตํ นารท เอตมตฺถํ | ข้าแต่พระนารท |
ปุฏฺโฐ จ เม นารท มา มุสา ภณิ | ท่านอย่าปด ข้าขอถาม | ||
อตฺถิ นุ เทวา ปิโร นุ อตฺถิ | โลกหน้า เทพ พ่อ ตาม | ||
โลโก ปโร อตฺถิ ชโน ยมาห ฯ | เขาว่านั้นมีหรือนา ฯ | ||
พระนารท | – | อตฺเถว เทวา ปิตโร จ อตฺถิ | บิดา สุธาสี |
โลโก ปโร อตฺถิ ชโน ยมาห | โลกหน้ามีอย่างเขาว่า | ||
กาเมุสุ คิทฺธา จ นรา ปมุฬฺหา | คนหลงในกามา | ||
โลกํ ปรํ น วิทู โมหยุตฺตา ฯ | โลกหน้านั้นย่อมไม่รู้ ฯ | ||
พระราชา | – | อตฺถีติ เจ นารท สทฺทาหาสิ | ท่านเชื่อว่ามีไซ้ |
นิเวสนํ ปรโลเก มตานํ | คนตายไปมีบ้านอยู่ | ||
อิเธว เม ปญฺจสตานิ เทหิ | ของทองห้าร้อยกู้ | ||
ทสฺสามิ เต ปรโลเก สหฺสสํ ฯ | โลกหน้าข้าเพิ่มพันใช้ ฯ | ||
พระนารท | – | ทชฺเชมุ โข ปญฺจสตานิ โภโต | หากไท้ทรงศีลทาน |
ชญฺญาม เจ สีลวนฺตํ วทญฺญุํ | ทองห้าร้อยจักถวายได้ | ||
ลุทฺทนฺต๊ โภนฺตํ นิรเย วสนฺตํ | ไท้หยาบใครจักไป | ||
โก โจทเย ปรโลเก สหสฺสํ | ในนรกทวงทองพัน | ||
อิเธว โย โหติ อธมฺมสีโล | ใครคร้านทำลามก | ||
ปาปาจาโร อลโส ลุทฺทกมฺโม | บัณฑิตยกยั้งกู้กัน | ||
น ปณฺฑิตา ตสฺมึ อิณํ ททนฺติ | เพราะคนชะนิดนั้น | ||
น หิ อาคโม โหติ ตถาวิธมฺหา | ย่อมให้ทรัพยคืนไม่ได้ | ||
ทกฺขญฺจ โปสํ มนุชา วิทิตฺวา | ใครหมั่นทานศีลสรรพ | ||
อุฏฺฐานกํ สีลวนฺตํ วทญฺญุํ | ชนให้ทรัพยด้วยเต็มใจ | ||
สยเมว โภเคหิ นิมนฺตยนฺติ | เพราะคนอย่างนั้นไซ้ | ||
กมฺมํ กริตฺวา ปุนมาหเรสิ ฯ | ใช้ทรัพยคืนเมื่อเสร็จงาน ฯ |
xxx