หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
130
| เที่ยวสนุกขุกคิดถึงมิตรสหาย |
| ทั้งหญิงชายอยู่หลังยังกรุงใหญ่ |
| ให้นึกอยากฝากของต้องฤทัย |
| แต่คิดไปก็ลำบากยากใช่น้อย |
| จะหาซื้อสิ่งไรมาให้เล่า |
| ทุนของเราก็ไม่พอต้องท้อถอย |
| ด้วยเพื่อนฝูงคณหาเห็นกว่าร้อย |
| จะแจกย่อยไปทุกคนพ้นปัญญา |
| อย่าเลยจะเลี่ยงทำเยี่ยงปราชญ์ |
| แต่งนิราสสักทีจะดีกว่า |
| ลองเล่าเรื่องที่ไปเมืองกัมพูชา |
| ให้บรรดามิตรสหายทั้งหลายฟัง |
| แล้วพิมพ์แจกเช่นทำนองเป็นของฝาก |
| เห็นโดยมากจะสบอารมณ์หวัง |
| แต่คิดกลอนและเบื่อเหลือกำลัง |
| จะแต่งตั้งนับปีก็มิแล้ว |
| ด้วยกล่าวกลอนไม่สันทัดออกขัดข้อง |
