หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
25
ลืมแสดงไปน่อยล้า | เลยเหมาะ มาแล | |
อันศัพท์ความจนฉะเพาะ | เท่านั้น | |
คือทุกข์ที่เกิดเพราะ | มีไม่ พอแฮ | |
แปลรวม "จน" ทุกชั้น | เช่นเข้าใจกัน | |
เลขาธิการ |
วชิรญาณ เล่ม 3 จ.ศ. 1249 หน้า 202.
ว่าด้วยเสื้อขาด
โดยเราเป็นแต่ม้า | งมงาย โง่แฮ | |
ย่อมกอบสุจริตหมาย | ชีพเลี้ยง | |
สินทรัพย์ไม่มีหลาย | พอเผื่อ | |
ที่จะเลี้ยงเพื่อนเพี้ยง | เพื่อนบ้านอันจน | |
คนแคลนมีพละทั้ง | สุขเป็น ทรัพย์แฮ | |
สงวนสัตย์ทนเข็ญเข็น | อาตมเกื้อ | |
ใครใคร่ประพฤติเห็น | เสมอกล่าว นี้นา | |
แสนขัดจนสวมเสื้อ | ขาดข้าคงชม |