หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
45
ชีวิตมนุษย์นี้ | เปลี่ยนแปลง จริงนอ | |
ทุกข์และสุขพลิกแพลง | มากครั้ง | |
โบราณท่านจึงแสดง | เป็นเยี่ยง อย่างนา | |
ชั่วนับเจ็ดทีทั้ง | เจ็ดข้างฝ่ายดี | |
เป็นเด็กมีสุขคล้าย | ดิรฉาน | |
รู้สุขรู้ทุกข์หาญ | ขลาดด้วย | |
ละอย่างละอย่างพาล | หย่อนเพราะ เผลอแฮ | |
คล้ายกับผู้จวนม้วย | ชีพสิ้นสติสูญ | |
ฉันไปปะเด็กห้า | หกคน | |
โกนเกศนุ่งขาวยล | เคลิเคลิ้ม | |
ถามเขาว่าเป็นคน | เชิญเครื่อง | |
ไปที่หอศพเริ้ม | ริกเร้าเหงาใจ | |
กล้วยผาเหลืองแก่ก้ำ | เกินพระ ลักษณ์นา | |
แรกก็ออกอร่อยจะ | ใคร่กล้ำ | |
นานวันยิ่งเครอะคระ | กลืนยาก | |
ทนจ่อซ่อมจิ้มจ้ำ | แดกสิ้นสุดใบ |