หน้า:โคลงโบราณ - ๒๔๖๒.pdf/29

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๓
ถึงทางประเทศไท้ ทางหลวง
ท้ายพิกุลกลัดทรวง พี่ดิ้น
นางเพียพิกุลพวง มาลิศ
จวนจะวายกลิ่นสิ้น สุดร้อนเรียมคนึง ฯ
ถับถึงบางโขมดโอ้ อัษฎงค์
ควนโขมดพาหลง หลอกเหล้น
ยามเย็นยิ่งเอองค์ หลงเถื่อน
หลงที่กรุยตรงเส้น สี่ร้อยรายทาง ฯ
แม่ลาลาลดไห้ หาศรี
ฤๅแม่ลีลาลี ลาศเต้า
ลาลดระทดทวี ทุกข์เทวศ บ้างเลย
ลาแม่ลาแล้วเจ้า จากแล้วลาสมร ฯ
เรียมเมิลมยุเรศฝ้าย ฟ้องฝูง
นางมยูรหมู่ยุง ย่างย้าย
บรรพตพิไสยสูง สังวาศ
ดูดำเนินนกคล้าย แม่คล้ายยูงยล ฯ