ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:พระราชพงสาวดารฯ ฉบับหลวงประเสิด - ๒๔๘๖.pdf/34

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
29

กุมารท่านนั้นเปนเหตุ จึงได้ราชสมบัติแก่พระชัยราชาธิราชเจ้า

สักราช 900 จอสก (พ.ส. 2081) แรกไห้พูนดินนะวัดชีเชียง ไนเดือนหกนั้น แรกสถาปนาพระพุทธเจ้าแลพระเจดีย์ เถิงเดือน 11 สเด็ดไปเชียงไกรเชียงกราน เถิงเดือน 4 ขึ้น 9 ค่ำ เพลาค่ำประมานยามหนึ่ง เกิดลมพยุพัดหนักหนา แลคอเรืออ้อมแก้วแสนเมืองมานั้นหัก แลเรือไกรแก้วนั้นทลาย อนึ่ง เมื่อสเด็ดมาแต่เมืองกำแพงเพชรนั้นว่า พระญานารายน์คิดเปนขบถ แลไห้กุมเอาพระญานารายน์นั้นค่าเสียไนเมืองกำแพงเพชร

สักราช 907 มะเส็งสก (พ.ส. 2088) วัน 4 4 7 ค่ำ สมเด็ดพระชัยราชาธิราชเจ้าสเด็ดไปเชียงไหม่ ไห้พระญาพิสนุโลกเปนทัพหน้า แลยกพลออกตั้งทัพชัยตำบลบางบาน นะวัน 7 14 7 ค่ำ จึงยกทัพหลวงจากที่ทัพชัยไปเมืองกำแพงเพชร เถิงนะวัน 3 9 7 ค่ำ สเด็ดออกตั้งทัพชัยนะเมืองกำแพงเพชร นะวัน 1 14 7 ค่ำ ยกทัพไปตั้งเชียงทอง แล้วยกไปตั้งนะเมืองเชียงไหม่ เถิงนะวัน 1 4 9 ค่ำ ทัพหลวงสเด็ดกลับคืนจากเมืองเชียงไหม่ เถิงวัน 5 15 9 ค่ำ ทัพหลวงเถิงเมืองกำแพงเพชร แล้วจึงสเด็ดมายังพระนครสรีอยุธยา ฝ่ายพระนครสรีอยุธยานั้น ไนวัน 4 4 3 ค่ำ เกิดเพลิงไหม้เถิง 3 วันจึงดับได้ แลจึงมีบาญชีเรือนเพลิงไหม้นั้น 10,050 เรือน