องค์นี้มา และได้นำแบบแผนการปฏิบัติบูชาพระเขี้ยวแก้วที่เมืองลังกามาจัดขึ้นไว้อย่างเดียวกันที่พระธาตุจอมทองนี้ ความข้อนี้ทราบได้ด้วยเมื่อผู้แต่งหนังสือนี้ไปยุโรปใน พ.ศ. ๒๔๓๔ ได้โอกาศขึ้นไปเมืองสิงขัณฑ์ (แกนดี) รัฐบาลอังกฤษเขามีแก่ใจสั่งให้เชิญพระเขี้ยวแก้วออกให้บูชา ได้เห็นเครื่องยศ เครื่องประโคม ตลอดจนที่เก็บรักษาพระเขี้ยวแก้ว และวิธีอาราธนาเชิญพระเขี้ยวแก้วออกสรงน้ำ ไม่ผิดกับที่จัดและที่มีณพระธาตุจอมทองนี้ เปนพิธีแปลกน่าดู นับว่า ประหลาดที่รักษาแบบแผนสืบมาได้ช้านาน ตามประเพณีเมืองเขาสรงน้ำพระธาตุทุก ๑๕ วันแต่เดือน ๓ ถึงเดือน ๖
อนึ่ง ที่พระธาตุจอมทองมีของถวายเปนพุทธพลีมากมายหลายอย่าง แม้จนช้างและเครื่องช้าง ด้วยเปนธรรมเนียมเจ้านายไปมาทางเมืองใต้ต้องแวะบูชาเปนนิจ
ออกเรือเช้า ๙.๑๕ ก.ท. แวะจอดกินกลางวันที่ท่าอาบนาง เปนหินแท่นใหญ่อยู่ริมน้ำที่ท้ายดอยห้วยลิง กล่าวในตำนานว่า นางจามเทวีได้มานั่งอาบน้ำที่แท่นหินนั้น วันนี้เรือติดบ่อยมาก ถึงที่พักแรมตำบลบ้านแม่สอยเวลาย่ำค่ำเศษพอก่อนมืด
เวลาเช้าขึ้น ดูวัดแม่สอย เปนวัดสามัญ ออกเรือเวลาเช้า ๗.๔๕ ก.ท. หยุดกินกลางวันที่ตำบลสบแจ่ม (คือ ปากแม่น้ำแม่แจ่ม) ห้วยแม่แจ่มนี้ตอนบนลำน้ำไหลผ่ายช่องเขาเหมือนกับประตูหิน เรียกว่า ออบแจ่ม เห็น
