บังคับบัญชาในระหว่างผู้ใหญ่ผู้น้อยให้เปนระเบียบเดียวกัน เพื่อผู้ใหญ่จะได้มีโอกาศตรวจตราความประพฤติของผู้น้อยได้ทั่วถึง แต่โดยเหตุที่ความนิยมของบุคคลบางคนบังเกิดมีขึ้นใหม่แปลก ๆ กฎมณเฑียรบาลที่มีอยู่แล้วยังไม่เพียงพอ จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เจ้าพระยาธรรมาธิกรณาธิบดี เสนาบดีกระทรวงวัง ประกาศกฎมณเฑียรบาลฉบับนี้เพิ่มเติมว่า
มาตรา๑ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าราชการในพระราชสำนักผู้ซึ่งต้องปฏิบัติตามกฎมณเฑียรบาลว่าด้วยครอบครัวแห่งข้าราชการในพระราชสำนัก พ.ศ. ๒๔๕๗ ตามที่ได้บัญญัติไว้ในหมวดที่ ๓ มาตรา ๕ จะทำการโฆษนาประกาศข้อความอย่างใด ๆ ต่อสาธารณชน เช่น ลงแจ้งความในหนังสือพิมพ์ฤๅประกาศไว้ในที่แห่งใดก็ได้ ก่อนที่จะทำเช่นนี้ ต้องนำความร้องเรียนขออนุญาตต่อผู้บังคับบัญชา เมื่อได้รับอนุญาตเปนลายลักษณ์อักษรแล้ว ผู้ขออนุญาตจึงจะนำความนั้นออกโฆษนาได้
มาตรา๒ถ้าข้าราชการผู้ใดนำความที่ตนมิได้รับอนุญาตจากผู้บังคับบัญชาออกโฆษนา ให้มีโทษชั้นมัธยมทัณฑ์ดังที่บัญญัติไว้ในหมวดที่ ๘ มาตรา ๔๕ (ข) แห่งกฎมณเฑียรบาลว่าด้วยครอบครัวแห่งข้าราชการในพระราชสำนัก พ.ศ. ๒๔๕๗ นั้น
ประกาศมาณวันที่ ๔ ตุลาคม พระพุทธศักราช ๒๔๕๘ เปนวันที่ ๑๗๘๙ ในรัชกาลปัตยุบันนี้
