บอกแก่ข้าพเจ้าว่า ในเช้าวันนั้น (วันที่ ๒๐ เดือนก่อน) ได้รับข่าวว่า มีเรือมาจากกัลกัตตาเพื่อแสดงไมตรีต่อพระเจ้าแผ่นดินสยาม และเรือนั้นจะมาถึงในเร็ววัน
รายงานที่ข้าพเจ้าแจ้งต่อท่านในจดหมายนี้ก็ดี หรือข้อความอื่นซึ่งข้าพเจ้าจะแจ้งให้ทราบในเมื่อข้าพเจ้าไปถึงสิงคโปร์ก็ดี ถ้าเป็นประโยชน์แก่ท่าน หรือแก่ทางการซึ่งท่านมีหน้าที่ปฏิบัติอยู่โดยความเต็มใจและเต็มกำลัง ข้าพเจ้าจะมีความยินดียิ่งนัก.
เมื่อเรือคาโรไลน์กลับถึงกรุงเทพฯ เที่ยวที่แล้วมานี้ ของกำนันหลายอย่างซึ่งท่านฝากไปให้พระคลังนั้น ได้นำไปส่งเรียบร้อยหมด ปืนทุ่ง ๒ กระบอกนั้นให้ความพอใจยิ่งกว่าสิ่งอื่น ๆ
ข้าพเจ้าขอส่งบิลออฟเลดิงและบาญชีค่าใช้จ่ายให้แก่ท่านพร้อมกับจดหมายนี้เป็นจำนวนเงิน ๑๑๐ บาท ซึ่งข้าพเจ้าไดมอบให้บริษัทมอร์กันฮันเตอรแอนโกเป็นผู้เก็บจากท่านโดยอัตราแลกเงินเท่ากับเหรียญสเปญ ๖๗ เหรียญกับ ๖๐ เซนต์ ขอท่านได้จ่ายเงินนั้นเมื่อเขาไปขอรับ อนึ่ง ในเรือนี้มีไม้กลมอีก ๕ ท่อนซึ่งนำมาส่งขึ้นเรือไม่ทันลงในบิลออฟเลดิง แต่จะต้องนำไปส่งอย่างเดียวกับสิ่งของที่มีในบิลนั้น ไม้ ๕ ท่อนนี้ พระคลังนำส่งให้แก่ข้าพเจ้าเองก่อนข้าพเจ้าลากับ กล่าวว่า เป็นไม้อย่างดี เนื้อแข็ง และเนื้อแน่น อาจจะขัดให้ขึ้นมันได้เหมือนหินอ่อน แหวนซึ่งท่านส่งไปให้พระคลังนั้น ข้าพเจ้าได้รับคืนมาแล้ว และข้าพเจ้าจะได้นำให้แก่ท่านพร้อมกับหนังสือนี้ ข้าพเจ้าเชื่อว่า แหวนนั้นเป็นของจริง.
ข้าพเจ้าหวังว่า จะได้พบกับท่านใน ๒–๓ วันนี้ ฯลฯ ฯลฯ
