เล่ม ๘๘ ตอนที่ ๑๒๗
๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๑๔
ราชกิจจานุเบกษา
ให้ถือว่า ผู้นั้นดำรงชีพอยู่จากรายได้ของหญิงในการค้าประเวณี เว้นแต่จะพิสูจน์ให้เป็นที่พอใจได้ว่า มิได้เป็นเช่นนั้น
บทบัญญัติแห่งมาตรานี้มิให้ใช้บังคับแก่ผู้รับค่าเลี้ยงดูจากหญิงซึ่งค้าประเวณีซึ่งพึงให้ค่าเลี้ยงดูนั้นตามกฎหมายหรือตามธรรมจรรยา”
ข้อ๑๑ให้ยกเลิกความในมาตรา ๓๑๓ แห่งประมวลกฎหมายอาญา และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน
"มาตรา ๓๑๓ ผู้ใดเพื่อได้มาซึ่งค่าไถ่
(๑)เอาตัวเด็กอายุยังไม่เกินสิบสามปีไป
(๒)เอาตัวบุคคลอายุกว่าสิบสามปีไป โดยใช้อุบายหลอกลวง ขู่เข็ญ ใช้กำลังประทุษร้าย ใช้อำนาจครอบงำผิดคลองธรรม หรือใช้วิธีข่มขืนใจด้วยประการอื่นใด หรือ
(๓)หน่วงเหนี่ยวหรือกักขังบุคคลใด
ต้องระวางโทษจำคุกตลอดชีวิต หรือจำคุกตั้งแต่สิบห้าปีถึงยี่สิบปี
ถ้าการกระทำความผิดดังกล่าวในวรรคแรกเป็นเหตุให้ผู้ถูกเอาตัวไป ผู้ถูกหน่วงเหนี่ยว หรือผู้ถูกกักขังนั้น รับอันตรายสาหัส หรือเป็นการกระทำโดยทรมานหรือโดยทารุณโหดร้ายจนเป็น
