๏เจ้าอัตถวรปัญโญท่านได้ครองเมืองแทนเจ้าตนเปนน้าแล้ว อยู่มาได้ปี ๑ เถิงปีเบิกสัน จุลศักราชได้ ๑๑๕๐ ตัว เดือน ๙ ลง ๑๓ ค่ำ ท่านก็พาเจ้านายท้าวขุนไพร่ไทยลงไปกราบทูลพระมหากระษัตริย์เจ้าเมืองใต้นั้นหั้นแล เมื่อนั้นพระมหากระษัตริย์ก็มีพระมหากรุณายกตั้งเจ้าอัตถวรปัญโญหื้อได้เปนเจ้ากินเมืองน่าน แล้วก็ตั้งเจ้าสมณะตนเปน น้าอันเปนน้องพระยามงคลวรยศนั้น หื้อเปนเจ้าพระยาหอน่าหั้นแล
เจ้าอัตถวรปัญโญ ท่านได้รับเปนเจ้าเมืองน่านแล้ว ก็ทูลลาพระมหากระษัตริย์เจ้าเสียแล้ว ท่านก็พาเอาเจ้านายท้าวขุนไพร่ไทยขึ้นมาหั้นแล เถิงเดือนยี่ขึ้น ๙ ค่ำท่านก็ขึ้นมาเถิงเมืองงั่ว ก็ยั้งอยู่ที่นั้นหั้นก่อนแล เมื่อนั้นเจ้านายท้าวขุนทั้งหลายก็ลงไปต้อนรับเอาท่านขึ้นมาฮอดเมืองน่านวันเดือนยี่ลง ๖ ค่ำวันนั้น ท่านก็ยั้งอยู่ทรงตนข้างหัวมุงฝ่ายเหนือที่นั้นแล้ว ท่านก็ให้สร้างยังพระพุทธรูปเจ้าทันใจองค์ ๑ ฮอดวันเดือนลงค่ำก็นิมนต์พระสังฆเจ้ามากระทำการภิเศกอบรมในคืนค่ำเดือนยี่ลงเก้าค่ำเวลาเช้าก็ใส่บาตรกินทานหั้นแล ท่านก็เสด็จขึ้นมาสถิตย์สำราญในโรงไชยบ้านติ๊ดบุญเรืองหั้นแล วันนั้นยามกองงายแล
๏เถิงเดือน ๓ ขึ้น ๔ ค่ำวันอังคาร ท่านก็ยกเอาครอบครัวทั้งท้าวขุนไพร่ไทยหนีจากบ้านติ๊ดนั้นลงไปตั้งอยู่เมืองงั่ววันนั้นแล เมื่อนั้นท่านก็
