สิ้นทุกประการ พระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวก็ทรงพระปรีดาโสมนัศตรัศสรรเสริญสติปัญญานายปาน แล้วพระราชทานรางวัลแก่ทูตานุทูตโดยอันสมควรแก่ความชอบซึ่งไปได้ราชการณเมืองฝรั่งเศสมานั้น.
๏ลุศักราช ๑๑๒๔ ปีขาล จัตวาศก พระบาทบรมนารถนารายน์ราชบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวมีพระราชดำรัศปฤกษาด้วยท้าวพระยาเสนาบดีมนตรีมุขทั้งหลายว่า พระเจ้าอังวะกระทำบังอาจให้กองทัพพม่ามอญยกติดตามครัวรามัญซึ่งหนีล่วงเกินแดนเราเข้ามามิได้ยำเกรง ควรเราจะแต่งกองทัพยกไปกระทำตอบแทนแก้แค้นตีเอาเมืองอังวะให้จงได้ มุขมนตรีทั้งปวงก็เห็นพร้อมตามพระราชบริหาร ครั้นถึงอาสุชมาศ จึงมีพระราชโองการมานพระบัณฑูรสุรสีหนาทดำรัศเหนือเกล้าฯ โปรดให้เจ้าพระยาโกษาธิบดีเปนแม่ทัพใหญ่ถือพลสกรรจ์ลำเครื่อง ๒๐๐๐๐ เศษ ช้างเครื่อง ๑๐๐ เศษ ม้า ๒๐๐ เศษ สรรพด้วยเครื่องสรรพสาตราวุธ ให้พระยาวิชิตภักดีเปนยุกรบัตรทัพ ถือพล ๑๐๐๐๐ เศษ ช้างเครื่อง ๖๘ ม้า ๑๐๐ เศษ ทัพหนึ่ง ให้พระสุรินทรภักดีเปนเกียกกาย พระยาสีหาราชเดโชเปนกองน่า พระยาสุรสงครามเปนทัพหลัง ถือรี้พลช้างม้าเท่า ๆ กันกับทัพยุกรบัตร แล้วโปรดให้พระยาเกียรติ์ แลสมิงพระราม กับสมิงรามัญเก่าใหม่ทั้งปวง ถือพลรามัญยกล่วงไปก่อน กวาดเอาพลเมืองทวาย แลเมืองเมาะตมะ กับเมืองขึ้น ๓๒ หัวเมือง ให้ได้พล ๑๐๐๐๐๐ เศษ มาบรรจบทัพเจ้าพระยาโกษาธิบดียกไปทางเมืองเมาะตมะทางหนึ่ง แล้วโปรดให้พระยารามเดโช กับพระยากำแพงเพ็ชร แลหัวเมืองเหนือทั้งปวงถือพล ๕๐๐๐ สรรพด้วยช้างม้าเครื่องสาตราวุธพร้อม ให้ยกไปเกณฑ์
