หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/121

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๘๔

เถิน แล้วก็แต่งหนังสือบอกให้ม้าเร็วถือรีบลงมากราบทูลพระกรุณายังกรุงเทพมหานครให้ทราบเหตุการ จึงยกกองทัพทั้งปวงล่วงมณฑลประเทศมาพร้อมทัพณเมืองกำแพงเพ็ชร แลคอยฟังท้องตราจะตอบขึ้นมาเปนประการใด ส่วนลาวชาวเมืองเชียงใหม่ทั้งหลายเพลิงไหม้วุ่นวายไปสิ้นทั้งเมือง ได้ทุกขเวทนาลำบากเปนอันมาก แลเมื่อทัพไทยล่าไปนั้น ก็มิอาจสามารถจะมาติดตามได้ ฝ่ายม้าเร็วซึ่งถือหนังสือบอกนั้นก็รีบมาโดยลำดับมารคตราบเท่าถึงพระมหานครแลขึ้นเฝ้ากราบทูลพระกรุณาตามหนังสือบอกนั้น จึงพระบาทบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวตรัศทราบเหตุดังนั้น ก็มีพระราชโองการดำรัศให้สมุหนายกมีตราตอบขึ้นไปยังกองทัพ ในท้องตรานั้นว่า รี้พลทั้งหลายอดอยากอาหารทุพพลภาพมากอยู่แล้ว อนึ่ง ก็เปนเทศกาลฟ้าฝน ความไข้เจ็บจะมีมาก แลให้กองทัพทั้งหลายรีบลงมายังพระมหานครโดยเร็วเถิด ครั้นท้าวพระยานายทัพนายกองทั้งหลายได้แจ้งในท้องตราดังนั้นแล้วก็ยกกองทัพลงมายังกรุงเทพมหานคร แลกองทัพทั้งหลายซึ่งยกกลับมาโดยทางปักษ์ใต้ฝ่ายเหนือนั้นก็มาถึงพระนครเปนลำดับกัน เจ้าพระยาโกษาแลท้าวพระยานายทัพนายกองทั้งหลายก็ขึ้นเฝ้าสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวกราบทูลประพฤดิเหตุทั้งปวงแล้วถวายช้างม้าคนเชลยแลสิ่งของทั้งหลายอันตีได้นั้น สมเด็จบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวตรัศทราบเหตุทั้งปวงดังนั้น ก็ทรงพระโสมนัศยินดียิ่งนัก แลพระราชทานรางวัลแก่เจ้าพระยาโกษาท้าวพระยานายทัพนายกองทั้งหลายเปนอันมากโดยสมควรแก่ความชอบนั้น.