จึงเจ้าพนักงานทั้งหลายก็เอาเหตุนั้นขึ้นกราบทูลพระกรุณา สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัศได้ทรงฟังดังนั้นก็มิได้ถือ ดำรัศว่า อ้ายเดื่อนี้มันบ้าอยู่ อย่าถือมันเลย มันชอบใจสิ่งของทั้งนั้นจึงบริโภคนุ่งห่มตามทีเถิด จำเดิมแต่นั้นมา นายเดื่อจะปราถนาสิ่งใดก็ถือเอาสิ่งนั้นทุกประการ แลจะได้มีผู้ใดว่ากล่าวนั้นหามิได้ ในขณะนั้น ช้างพลายซ่อมตัวหนึ่งเปนช้างเพชฌฆาฏสำหรับฆ่าคนโทษถึงตายร้ายกาจยิ่งนัก ถ้าแลตกน้ำมันแล้ว ถึงหมอช้างผู้ใดที่ดีขับขี่เข้มแขงก็มิอาจสามารถจะขี่ไปลงน้ำได้ แลผูกกรึงไว้ณโรงนั้น ครั้นอยู่มาวันหนึ่ง นายเดื่อมหาดเล็กรู้เหตุดังนั้นก็ไปยังโรงช้างพลายซ่อมแลจะขึ้นขี่พลายซ่อมเอาไปลงน้ำให้จงได้ หมอควาญทั้งหลายห้ามก็มิฟัง แลเข้าแก้ออกจากตลุงแล้วก็ขึ้นขี่เอาไปลงน้ำได้โดยสดวก ด้วยบุญญาเปนมหัศจรรย์แลอานุภาพสรรพเวทมนตรคาถาวิชาคุณอันภาวนานั้นด้วยดี จะได้เปนอันตรายนั้นหามิได้ ส่วนพระหลวงขุนหมื่นกรมช้างทั้งหลายก็เอาเหตุนั้นขึ้นกราบทูลพระกรุณา สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัศทราบเหตุดังนั้นก็ตกพระไทย จึงดำรัศให้กรมช้างทั้งหลายผูกช้างพังหลายเชือกพร้อมไปด้วยเชือกบาศเร่งรีบไปช่วยโดยเร็ว พอนายเดื่อเอาช้างพลายซ่อมไปลงน้ำแล้วกลับขึ้นมาถึงโรงได้โดยปรกติแล้วผูกไว้ณโรงดังเก่า แลกรมช้างทั้งหลายก็กลับเอาเหตุมากราบทูลพระกรุณาให้ทราบ พระบาทบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวตรัศทราบประพฤดิเหตุอันนายเดื่อขี่ช้างพลายซ่อมได้ปราศจากไภยันตรายดังนั้น ก็ทรงพระปีติโสมนัศ จึงดำรัศให้หานายเดื่อมหาดเล็กเข้ามาเฝ้า แล้วก็มีพระราชโองการตรัศว่า ตัวเองขี่ช้างแกล้วกล้าเข้มแขงนัก จงเปนหลวงสรศักดิ์ไปช่วยราชการบิดาแห่งเอง
