แก่พระสงฆ์แล้ว อาตมภาพพระสงฆ์ทั้งปวงควรจะให้อุปสมบทกรรมได้ จึงทรงพระกรุณาโปรดอนุญาตพระราชอุทิศถวายที่พระมหาปราสาททั้งสองแลจังหวัดพระราชวังทั้งปวงเปนวิสุงคามสิมาแก่สงฆ์ เสร็จแล้วมีพระราชดำรัศว่า นิมนต์พระผู้เปนเจ้าทั้งหลายกระทำซึ่งสังฆกรรมทั้งปวงเถิด จึงพระสงฆราชาคณะทั้งหลายก็ไปอุปสมบทบวชบรรดาข้าหลวงเดิมทั้งปวงเปนพระภิกษุภาวณพระที่นั่งธัญญมหาปราสาท เสร็จแล้วก็ให้โอวาทโดยสมณกิจ แล้วพระสงฆราชาคณะแลพระภิกษุบวชใหม่ทั้งหลายก็ถวายพระพรลากลับไปยังพระอาราม ขณะนั้น บรรดาข้าราชการผู้ใหญ่ผู้น้อยทั้งปวงก็ไปมั่วสุมอยู่ณพระเพทราชา จะได้มีผู้ใดผู้หนึ่งนำพาในฝ่าลอองธุลีพระบาทนั้นหามิได้ ยังแต่พระปีย์ผู้เดียวปฏิบัติรักษาประคองพระองค์ลุกนั่งอยู่ แลพระปีย์คนนี้เปนบุตรขุนไกรสิทธิศักดิ์ชาวบ้านแก่ง ทรงพระกรุณาเอามาเลี้ยงไว้ในพระราชวังแต่ยังเยาว์ ให้มีนางนมพี่เลี้ยงประดุจลูกหลวง แลพระปีย์นั้นมีพรรณสัณฐานต่ำเตี้ย ทรงพระกรุณาเรียกว่า อ้ายเตี้ย แลพระปีย์กอปรด้วยสวามิภักดินอนอยู่ปลายฝ่าพระบาทคอยปฏิบัติพยุงพระองค์ลุกนั่งอยู่ ครั้นรุ่งเพลาเช้า พระปีย์ลุกออกมาบ้วนปากล้างหน้าณประตูกำแพงแก้ว จึงหลวงสรศักดิ์ผู้สำเร็จราชการณที่มหาอุปราชสั่งให้ขุนพิพิธรักษาชาวที่ผลักพระปีย์ตกลงไปจากประตูกำแพงแก้ว แลพระปีย์ร้องขึ้นได้คำเดียวว่า ทูลกระหม่อมแก้วช่วยด้วย พอขาดคำลง คนทั้งหลายก็กุมเอาตัวพระปีย์ไปประหารชีวิตรตายในขณะนั้น สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัศได้ทรงฟังเสียงพระปีย์ร้องขึ้นมาดังนั้น ตกพระไทย ความอาไลยในพระปีย์ ดำรัศว่า ใครทำอะไรกับอ้ายเตี้ยเล่า แลสมเด็จ
