พระเพทราชา หลวงสรศักดิ์ แลซึ่งเสด็จขึ้นไปครั้งนี้จงระมัดระวังพระองค์จงหนัก เจ้าฟ้าอไภยทศทรงพยักเอา แล้วก็เสด็จลงเรือพระที่นั่งเร่งขึ้นไปณเมืองลพบุรี ครั้นไปถึงวัดพระพรหม ตำบลปากน้ำโพสพ ก็เสด็จแวะเรือขึ้นหาพระพรหมครูครู่หนึ่งแล้วนมัสการลา ก็เสด็จกลับลงเรือพระที่นั่งรีบขึ้นไปยังเมืองลพบุรี ก็ให้ประทับเรือพระที่นั่งเข้าณฉนวนประจำท่า พอสมเด็จบรมราชบิดาสวรรคตเสียก่อนแล้วน่อยหนึ่ง จึงหลวงสรศักดิ์ผู้สำเร็จราชการที่มหาอุปราชก็ให้ข้าหลวงไปกุมเอาพระองค์เจ้าฟ้าอไภยทศไปสำเร็จโทษเสียด้วยท่อนจันทน์ณตำบลวัดทราก เสร็จแล้วจึงสมเด็จพระเพทราชาธิราชเจ้าก็เสด็จขึ้นเสวยสวรรยาธิปัตยถวัลยราชดำรงพิภพสิมาอาณาจักรสืบไป จึงทรงพระกรุณาจัดแจงตั้งแต่งข้าหลวงเดิมทั้งหลายเปนขุนนางผู้ใหญ่ผู้น้อยเปนอันมากโดยสมควรแก่ความชอบ เสร็จแล้วก็พระราชทานเครื่องอุปโภคบริโภคตามสมควรแก่ถานานุศักดิ์ แล้วทรงพระกรุณาโปรดให้บรรดาท้าวพระยาข้าทูลลอองธุลีพระบาททั้งปวงถือน้ำพระพิพัฒสัตยาถวายสาบาลตามโบราณราชประเพณี เสร็จแล้วก็ให้กระทำพระราชพิธีปราบดาภิเศกเฉลิมพระราชมณเฑียร จึงพระบาทบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวก็ทรงพระกรุณาโปรดให้หลวงสรศักดิ์ซึ่งเปนบรมโอรสาธิราชขึ้นประดิษฐานณที่กรมพระราชวังบวรสถานมงคล ขณะนั้น ท้าวพระยาเสนาบดีมนตรีมุขทั้งหลายเฝ้าพร้อมมูลอยู่สิ้น ยังขาดอยู่แต่พระยาหุเซ่งข่านผู้เดียว แลพระยาหุเซ่งข่านคนนี้ ขณะเมื่อสมเด็จพระนารายน์ผู้เปนเจ้าทรงพระประชวรหนักอยู่นั้น หาอยู่ไม่ มีกิจธุระออกไปอยู่ณบ้านป่า ครั้นรู้ว่า เสด็จสวรรคตแล้ว แลราชสมบัติได้แก่พระเพท
