ท่านทั้งหลายอย่าพูดจาเพดทูลดังนี้มิสมควรยิ่งนัก สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัศได้ทรงฟังดังนั้นก็ทรงพระสรวล ดำรัศว่า คนเหล่านี้มันเปนชาวบ้านนอก เคยชำนาญพูดจามาแต่ก่อนอย่างนั้น เรามิได้ถือ อย่าห้ามมันเลย แล้วทรงพระกรุณาให้วิเสทตกแต่งโภชนาหารมาเลี้ยงดูให้อิ่มหนำ แลพวกพระญาติวงษ์แลข้าหลวงเดิมทั้งหลายได้รับพระราชทานโภชนาหารมีรศอันอร่อยต่าง ๆ บางคนเปนนักเลงสุรา ก็กราบทูลว่า นายท่าน ตูข้าอยากกินสุรา ก็ทรงพระกรุณาให้เอาสุรามาพระราชทานให้บริโภค ครั้นได้รับพระราชทานแล้วก็เมาสุรา บ้างร้องเพลงเก็บดอกไม้ร้อยแลเพลงไก่ป่าต่าง ๆ สมเด็จพระเจ้าแผ่นดินตรัศได้ทรงฟังดังนั้นก็ทรงพระสรวล แล้วมีพระราชดำรัศให้เจ้าจอมเถ้าแก่นำเอาพระญาติวงษ์แลข้าหลวงเดิมทั้งหลายเข้าไปเที่ยวชมในพระราชวังข้างในแลพระราชมณเฑียร แลพระญาติวงษาแลข้าหลวงเดิมทั้งหลายเข้าไปเที่ยวชมในพระราชวังข้างในแลบนพระราชมณฑียร แลพระญาติวงษ์ข้าหลวงเดิมทั้งหลายได้เห็นเครื่องศิริราชสมภารอันงามวิเศษต่าง ๆ แลนางพระสนมอันมีศิริรูปอันงามกอปรด้วยเครื่องอลังการนุ่งห่มงามต่าง ๆ ต่างคนต่างสรรเสริญเปนอันมาก แลชมพระราชกฤษฎาธิการว่า นายเรามีบุญยิ่งนัก แลเที่ยวชมบนพระราชมณเฑียรแลจังหวัดพระราชวังทั้งปวงทั่วแล้ว กลับมาเฝ้าถวายบังคม แล้วกราบทูลสรรเสริญโดยได้เห็นทั้งปวงนั้น แล้วทูลถามว่า ค่ำวันนี้ นายท่านจะให้ตูข้าทั้งหลายนอนที่ไหน จึงมีพระราชดำรัศว่า เองทั้งหลายจงนอนอยู่บนพระราชมณเฑียรเถิด แล้วทรงพระกรุณาให้เหล่าพระญาติวงษ์แลข้าหลวงเดิมทั้งหลายนอนอยู่บนพระราชมณเฑียรสถาน ครั้นรุ่งเช้า ทรง
