หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/169

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๓๒

อ้ายเหล่าร้ายยกมาถึงไหน แลตำรวจรับสั่งแล้วก็ขึ้นม้าเร็วควบขับรีบไป เห็นพวกอ้ายขบถยกมาถึงตำบลบ่อโพงจะเข้ามาคลองช้าง แล้วเห็นพันไชยธุชอันทำมเถียนตั้งไว้ให้ถือธงขี่กระบือนำน่าพลมาก่อน ตำรวจก็จับเอาตัวไว้ พามาถวายกรมพระราชวัง มีพระบัณฑูรตรัศถามว่า ใครยกมา พันไชยธุชกราบทูลว่า เจ้าฟ้าอไภยทศยกมา จึงตรัศว่า ยกมาก็สู้กัน เราจะกลัวอะไร จึงสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็ทอดพระเนตรไปแต่พเนียด เห็นอ้ายขบถขี่ช้างยกรี้พลเข้ามาตามท้องทุ่งนั้น จึงมีพระบัณฑูรตรัศใช้ขุนอินทรธิบาลให้เข้าไปกราบทูลพระกรุณาให้ทราบ จึงพระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระพุทธเจ้าหลวงตรัศได้ทรงทราบเหตุดังนั้นแล้วก็ตกพระไทย ดำรัศให้ผูกช้างต้นพลายมงคลจักรพาฬมาเทียบเกย แล้วเสด็จทรงพระคชาธารแวดล้อมด้วยข้าทูลลอองธุลีพระบาททั้งหลายรีบเสด็จขึ้นไปวังน่า แล้วดำรัศให้มหาดเล็กมีชื่อไปเชิญพระแสงขอพลพ่ายอันเปนของพระนเรศวรทรงชนช้างกับมหาอุปราชาอันเก็บไว้นั้นมาว่าจะทรง มหาดเล็กรับพระราชโองการแล้วก็วิ่งมาโรงแสงณพระคลังแสงสรรพยุทธ พระเจ้าแผ่นดินก็รีบเสด็จไป ฝ่ายสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกรมพระราชวังบวรดำรัศสั่งให้ตระเตรียมกันจะรับที่พเนียด ขณะนั้น เจ้าพระยาธรมาอยู่นั่นด้วย จึงกราบทูลว่า ซึ่งจะตั้งรับที่พเนียดเห็นไม่ชอบกล ขอเชิญเสด็จพระราชดำเนินเข้าไปรับในกรุงเห็นจะดีกว่า สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็เห็นชอบด้วย จึงเสด็จเข้ามาในกรุง มิได้เสด็จไปพระราชวัง เสด็จตรงขึ้นไปบนป้อมมหาไชย ดำรัศให้ตรวจจัดรี้พลขึ้นประจำรักษาน่าที่เชิงเทินตรงพระราชวังบวรสถานมงคล ฝ่ายขบถทำมเถียนขับช้างยกรี้พลมาถึงพเนียด มิได้เห็นผู้ใดตั้งรับ