๏ฝ่ายกองทัพพระยาสีหราชเดโชก็ยกขึ้นไปตีค่ายชาวเมืองอันมาตั้งรับนั้น แลได้รบพุ่งกันเปนสามารถ กองทัพชาวนครราชสิมาต้านทานมิได้ ก็แตกฉานไปทุก ๆ ค่าย แลพ่ายแพ้กลับเข้าเมือง กองทัพกรุงตีค่ายรายทางทั้งหลายแตกฉานแล้ว ก็ยกติดตามไปถึงเมือง แลพระยานครราชสิมาก็ตรวจจัดพลทหารขึ้นประจำน่าที่เชิงเทินปราการเมืองโดยรอบ กอปรด้วยเครื่องสรรพยุทธปืนใหญ่น้อยทั้งปวงพร้อมสรรพ แลป้องกันเมืองเปนสามารถ ฝ่ายทัพกรุงก็ยกเข้าตั้งค่ายรายล้อมเมืองนครราชสิมาโดยรอบ แล้วแต่งพลอาสาสามพันยกเข้าป่ายปีนปล้นเอาเมือง ชาวเมืองรบพุ่งป้องกันเปนสามารถ แลพุ่งสาตราวุธปืนใหญ่น้อยระดมออกมาต้องพลอาสาทัพกรุงล้มตายบาดเจ็บเปนอันมาก เห็นจะป่ายปีนเอามิได้ก็ถอยออกมา แต่ยกเข้าปล้นดังนั้นเปนหลายครั้ง ชาวเมืองรบพุ่งต้านทานเปนสามารถ รี้พลล้มตาย จะปล้นเอามิได้ ก็ล้อมแต่มั่นไว้ แต่ตั้งล้อมอยู่เปนหลายเดือน จนเสบียงอาหารก็ขาดลง รี้พลอดอยากซูบผมไข้เจ็บล้มตายเปนอันมาก บ้างหลบหลีกหนีไปจากกองทัพนั้นก็มาก แลท้าวพระยานายทัพนายกองทั้งหลายปฤกษากันบอกลงมาถึงสมุหนายกขอกองทัพหนุนขึ้นไปช่วย แลขอกระสุนดินดำแลเสบียงอาหารสำหรับทัพทั้งปวง จึงเจ้าพระยาจักรีกราบบังคมทูลพระกรุณาโดยใบบอกทั้งปวงนั้นให้ทราบสิ้นทุกประการ พระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ตรัศได้ทรงฟังทราบประพฤดิเหตุดังนั้น ก็ทรงพระพิโรธ ดำรัศว่า อ้ายเหล่านี้ ใช้ให้ไปตีเมืองนครราชสิมานิดหนึ่งเท่านั้น ทัพหมื่นหนึ่งยกไป ยังว่าหักเอาไม่ได้ อ้ายเหล่านี้ควรจะเลี้ยงมันได้ฤๅ แล้วดำรัศให้สมุหนายก
