ทูลพระกรุณาให้ทราบ พระบาทบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวตรัศทราบเหตุดังนั้น ก็ทรงพระปราโมทย์ยิ่งนัก จึงดำรัศให้พระหลวงขุนหมื่นกรมช้างทั้งหลายขึ้นไปรับเสวตรกริณีลงแพขนานมีเรือแห่แหนตามบุรพประเพณี ล่องลงมายังพระมหานครศรีอยุทธยา ทรงพระกรุณาให้เทียบแพขนานเข้าณพเนียด ให้นำนางช้างเผือกขึ้นประทับอยู่ณโรงสมโภชตำบลพเนียด แลให้มีการมรศพสมโภชสามวัน แล้วนำลงเรือขนาน มีเรือคู่ชักแห่แหนเปนขบวนเข้ามายังพระนคร แลให้นำนางเสวตรคเชนทรขึ้นไว้ณโรงยอดในพระราชวัง แล้วทรงพระกรุณาพระราชทานขนานนามกรชื่อ พระอินทไอยราพต คชบดินทร์ วรินทรเลิศฟ้า แลนายบุญเกิดซึ่งคล้องต้องนั้นก็พระราชทานชื่อเปน ขุนอินทคชประเสริฐ แลพระราชทานขันทองหนัก ๓ ตำลึง เงินตราหนึ่งชั่ง เสื้อผ้าสามสำรับ แลพระราชทานตราภูมคุ้มห้ามส่วยสัดพิกัดอากรขนอนตลาดทั้งปวงสิ้น แลทรงพระกรุณาโปรดให้ไปทำกินอยู่ตามภูมิ์ลำเนาดุจแต่ก่อน.
๏ในปีมเสงก่อนนั้น สมเด็จพระเจ้าแผ่นดินทรงพระราชดำริห์ถึงคุณพระอาจารย์อธิการวัดพระยาแมนซึ่งได้ถวายพยากรณ์ไว้ว่าจะได้เสวยราชสมบัติแต่ยังทรงผนวชเปนภิกขุภาวะอยู่ณวัดพระยาแมนนั้น แลพระผู้เปนเจ้าทำนายแม่นนัก แล้วได้ให้โอวาทานุสาสน์ในสมณกิจทั้งปวง มีพระคุณมาก ควรจะทำสนองพระคุณให้ถึงขนาด ครั้นทรงพระราชดำริห์แล้ว เพลาเช้าก็เสด็จด้วยเรือพระที่นั่งไปยังวัดพระยาแมน ครั้นถึง ประทับเรือพระที่นั่งณสพาน แล้วเสด็จขึ้นยังพระอาราม ถวายนมัสการพระอาจารย์ด้วยสักกัจจเคารพแล้ว ก็ดำรัศซึ่งการจะสร้างพระอารามให้ถาวรขึ้นกว่าเก่า แลพระผู้เปนเจ้าให้
