หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/209

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๗๒

อาณาจักรกรุงเทพมหานครบวรทวาราวดีศรีอยุทธยามหาดิลกภพนพรัตนราชธานีบุรีรมย์อุดมราชนิเวศมหาสถาน แล้วถวายเครื่องเบญจราชกกุธภัณฑ์สำหรับพระมหากระษัตราธิราชเจ้า แลการพระราชพิธีทั้งปวงนั้นพร้อมตามอย่างโบราณราชประเพณีเสร็จสิ้นทุกประการ.

จึงสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็เสด็จประเวศพระราชมณเฑียรแลเสด็จอยู่พระที่นั่งสุริยามรินทรมหาปราสาท แลขณะเมื่อพระองค์เสด็จเสวยราชสมบัตินั้น พระชนม์ได้ ๓๖ พระพรรษา จึงมีพระราชโองการตรัศเหนือเกล้าฯ โปรดให้สมเด็จพระเจ้าลูกเธอพระองค์ใหญ่ประดิษฐานณที่กรมพระราชวังบวรสถานมงคล แลสมเด็จพระเจ้าลูกเธอพระองค์น้อยนั้นทรงพระกรุณาโปรดให้เรียกว่า พระบัณฑูรน้อย แต่บรรดาข้าหลวงเดิมที่มีบำเหน็จความชอบนั้นก็พระราชทานยศศักดิ์ให้ตามสมควรแก่ถานานุรูปถ้วนทุกคน แล้วทรงพระกรุณาให้ช่างพนักงานจับทำการเมรุมาศขนาดใหญ่ ขื่อ ๗ วา ๒ ศอก กอปรด้วยเมรุทิศเมรุแทรกแลสามสร้างพร้อม แลการพระเมรุมาศนั้นกำหนด ๑๑ เดือนจึงสำเร็จ.

ลุศักราช ๑๐๖๐ ปีขาล สำเรทธิศก เดือน ๔ ได้ศุภวารดิภีพิไชยฤกษ์ จึงให้อัญเชิญพระบรมโกษฐขึ้นประดิษฐานเหนือพระมหาพิไชยราชรถแห่แหนเปนกระบวนไปเข้าพระเมรุมาศตามอย่างแต่ก่อน แลให้ทิ้งทานต้นกัลปพฤกษ์ แลมีการมหรศพต่าง ๆ ทุกประการ ครั้นค่ำให้จุดดอกไม้เพลิงต่าง ๆ ระทาใหญ่ ๑๖ ระทา บูชาพระบรมศพเปนมโหฬาราธิการยิ่งนัก แลทรงสดับปกรณ์พระสงฆ์ ๑๐๐๐๐