๏ครั้งนั้น สมเด็จพระเจ้าแผ่นดินมิได้เสด็จอยู่ในพระนครนาน เสด็จอยู่เดือนหนึ่งบ้าง สิบห้าวันบ้าง แล้วเสด็จด้วยเรือพระที่นั่ง แวดล้อมไปด้วยเรือข้าทูลลอองธุลีพระบาททั้งปวง เที่ยวประพาศไปในท้องแถวนทีตราบเท่าถึงเมืองสมุทปราการ แลทรงเบ็ดตกนานามัจฉาชาติทั้งปวงต่าง ๆ ทรงสร้างแต่อกุศลทุจริตผิดพระราชประเพณีมาแต่ก่อน แลพระองค์ฆ่าเสียซึ่งหมู่มัจฉาชาติทั้งหลายด้วยเบ็ดแลข่ายล้มตายเปนอันมาก บางทีเสด็จด้วยช้างพระที่นั่ง แวดล้อมไปด้วยช้างท้าวพระยาข้าราชการเปนอันมาก เที่ยวประพาศไปในอรัญประเทศ แลให้ช้างดั้งช้างกันแลช้างเชือกบาศไล่ล้อมหมู่ช้างเถื่อนในป่าแลซัดเชือกบาศคล้องช้างเถื่อนได้เปนอันมาก แลเสด็จไปตั้งล้อมช้างเถื่อนในป่าแขวงเมืองท่าโรงครั้งหนึ่ง ณป่าเพ็ชรบุรีครั้งหนึ่ง บางทีเสด็จเที่ยวประพาศไปในท้องทุ่ง ทรงพระแสงปืนนกสับยิงต้องนา ๆ สัตวมฤคคณาทวิชาชาติทั้งหลายล้มตายเปนอันมาก บางทีเสด็จยกพยุหบาตราขึ้นไปนมัสการพระพุทธบาทบำเพ็ญพระราชกุศลตามอย่างพระราชประเพณีมาแต่ก่อน แล้วเสด็จกลับยังพระนคร.
๏ฝ่ายนายช่างกระทำการมรฎปพระพุทธบาทยกเครื่องบนแล้ว จึงจับการปูนแลรักต่อไป แลการทองแลการกระจกนั้นยังมิได้สำเร็จ.
๏อยู่มาวันหนึ่ง สมเด็จพระเจ้าแผ่นดินเสด็จออกณท้องพระโรง จึงมีพระราชโองการตรัศถามข้าทูลลอองธุลีพระบาททั้งปวงว่า ข้างประจันตชนบทประเทศบ้านนอกเขามีการมหรศพงานใหญ่ที่ไหนบ้าง ขณะนั้น ข้าราชการผู้มีชื่อคนหนึ่งกราบทูลพระกรุณาว่า ข้าพระพุทธเจ้าได้ทราบเกล้าว่า ณบ้านประจันตชนบทแขวงเมืองวิเศษไชยชาญ เพลาพรุ่งนี้ชาวบ้านทำการฉลองพระอาราม มีการมหรศพงานใหญ่ จึง
