หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/230

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๙๓

กระบี่ธุชทวนเที่ยวธวัชเปนทิวแถว ดูแพร้วพรายปลายรยาบรยับจับพื้นทิฆัมพรวโรภาศ เดียรดาษด้วยเรือท้ายพระยาสามนตราชราชสกุลขุนหลวงต้นเชือกปลายเชือกทั้งหลาย รายเรียงจับฉลากเปนคู่ ๆ ดูเปนขนัดโดยขบวนพยุหบาตราน่าหลังคับคั่งเนืองนอง กึกก้องกาหฬด้วยศัพทสำเนียงเสียงพลอุโฆษแตรสังข์ดุริยางคดนตรีปี่กลองชนะ ประโคมครั่นครื้นเพียงพื้นพสุธาธารจะกัมปนาท ให้ขยายพยุหบาตราคลาเคลื่อนเลื่อนไปโดยชลมารค แล้วหยุดประทับร้อนณราชนิเวศพระนครหลวง เสวยพระกระยาการสำราญพระราชหฤไทย[1] เสด็จเข้าที่พระบรรธมในที่นั้น ครั้นชายแล้วสามนาฬิกา จึงให้ออกเรือพระที่นั่งไปโดยลำดับตราบเท่าถึงที่ประทับพระตำหนักเจ้าสนุก แล้วเสด็จทรงช้างพระที่นั่งพังสกลเกษ ที่นั่งรองพังบวรประทุม ชุมนุมราชพิริยโยธาพลากรพฤนท์พร้อมพรั่ง ตั้งตามขบวนพยุหบาตราสถลมารคสรรพเสร็จ ก็เสด็จยกพยุหแสนยากรทวยหาญไปโดยลำดับสถลมารควิถีถึงเขาสุวรรณบรรพต จึงหยุดพระคชาธาร ทรงรำพระแสงขอเหนือพระตองช้างต้นสิ้นวารสามนัดบูชาพระพุทธบาทตามอย่างพระราชประเพณี เสร็จแล้วก็บ่ายพระคชาธารไปเข้าที่ประทับณพระราชนิเวศธารเขษม แล้วเสด็จมานมัสการพระพุทธบาททุกเพลาเช้าเย็น ให้เล่นการมหรศพถวายเปนการบูชา[2] พุทธสมโภชถ้วน[3] คำรบสามวัน 


  1. เดิมว่า พระอารมณ์
  2. เดิมไม่มี
๑๓