หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/237

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๐๐

แลบ้านเรือนให้อยู่ณตำบล[1] ใกล้วัดค้างคาว สมเด็จพระเจ้าอยู่หัว[2] กรุงเทพมหานครทรงพระราชดำริห์[3] โปรดให้นักเสด็จไปตีเอาเมืองกัมพูชา[4] คืน จึงมีพระราชโองการดำรัศสั่ง[5] ให้มหาดไทยกลาโหมเกณฑ์ทัพสองหมื่นเศษ พร้อมด้วยช้าง ๓๐๐ เศษ ม้า ๔๐๐ เศษ พร้อมทั้ง[6] เครื่องสาตรา[7] วุธต่าง ๆ ให้พระพิไชยรณฤทธิ์เปนนายพลทหารทัพน่า ให้พระวิชิตณรงค์เปนยุกรบัตรทัพ ให้พระพิไชยสงครามเปนนายกองเกียกกาย ให้พระรามกำแหงเปนนายกองทัพหลัง แล้วจึงให้พระยาโกษาธิบดีจีนเปนแม่ทัพเรือ ถือพลทหารหมื่นหนึ่ง เรือรบ ๑๐๐ เศษ พร้อมด้วยพลแจวแลเครื่องสรรพาวุธต่าง ๆ ครั้นจัดแจงทัพบกทัพเรือเสร็จแล้ว จึงส่งไปให้ตีเมืองกัมพูชา[8] คืนให้จงได้ แม่ทัพนายกองทั้งปวงทั้งทัพบกทัพเรือกราบถวายบังคมลาแล้ว ครั้นได้เพลาศุภวารดิถีพิไชยมงคลฤกษ์ดี ก็ยก[9] ยาตรายกทั้งทัพบกทัพเรือ


  1. เดิมว่า แทบ
  2. เดิมไม่มี
  3. เดิมไม่มี
  4. เดิมว่า กัมพูชาธิบดี (ทรงตัดออก)
  5. เดิมไม่มี
  6. เดิมไม่มี
  7. เดิมว่า สรรพา
  8. เดิมว่า กัมพูชาธิบดี (ทรงตัดออก)
  9. เดิมว่า กรีธาพลทวยหาญพยุหบาตรา