ออกไปโดยลำดับทาง[1] ฝ่ายพลทหารทัพบกไปทางเสียมราบ ฝ่ายกองทัพเรือไปทางพุทไธมาศตามลำดับทางทเล ฝ่ายพลทหารญวนยกกองทัพเรือมาพบกองทัพทหารไทยที่ปากน้ำพุทไธมาศ ตีฆ้องกลองยิงปืนใหญ่ยกเข้าตีกองทัพเรือพระยาโกษาธิบดีจีน ฝ่ายกองทัพเรือทหารไทยจัดแจงแต่งตัวพร้อมแล้ว ทัพน่าก็แยกเรือรบออกเปนสามแห่ง ให้ยิงปืนใหญ่สามนัดโห่สามลาเอาไชย แล้วให้พลทหารแจวเรือรบเข้าไปต่อต้านทานกำลังกับพลทหารญวน เข้าปะทะถึงเรือกัน ยิงแทงฟันกันเปนสามารถ ฆ่าญวนตายเปนอันมาก เรือรบทหารญวนเข้าช่วยอุดหนุนกันมาก พระยาโกษาธิบดีจีนแม่ทัพไม่ชำนาญในการพิไชยสงคราม ขลาดไม่กล้าแขง ย่อท้อแก้สงคราม ไม่ช่วยอุดหนุนเพิ่มเติมแก้ไข ถอยเรือหนีไป ทิ้งทหารเสีย ฝ่ายทหารญวนได้ที เข้าหักเอาทหารไทย ฆ่าฟันกันเปนสามารถ ฝ่ายทหารไทยเห็นศึกนั้นเหลือมือเหลือกำลัง แม่ทัพก็หนีไปแล้ว แลเห็นคนทหารก็เสียมาก ก็ถอยเรือล่าแตกหนีมา เสียเรือรบแลผู้คนปืนใหญ่น้อยเปนอันมากแก่กองทัพญวน ฝ่ายเจ้าพระยาจักรีโรงฆ้องยกกองทัพบกไปถึงเมืองกัมพูชา[2] ให้ตั้งค่ายหลวงลงใกล้เมืองประมาณทาง ๘๐ เส้น ๙๐ เส้น รักษาอยู่ในที่นั้น พระพิไชยรณฤทธิ์เปนแม่กองทัพน่า ถือพลทหาร ๓๐๐ เศษไปก่อน ได้รบกันกับเขมรญวน[3] ฆ่าเขมรญวนตายเปนอันมาก มีไชยได้ทีตีทัพเขมรญวนแตกพ่ายเปน
