หลายแห่ง ให้ทหารเร่งรีบไล่ติดตามเข้าไป ได้หัวเมืองน้อยใหญ่เปนอันมาก ทัพหลวงก็ให้เร่งรีบยกพลทหารทุกทัพทุกกองไปช่วยอุดหนุนเพิ่มเติมตีตัดลัดทาง ให้ข้าศึกอัตคัดขัดขวางคับแคบสดุ้งตกใจกลัวมิได้สู้รบต้านทานได้ รบครั้งใดก็มีไชยชนะทุกครั้งทุกแห่ง ได้ผู้คนช้างม้าเครื่องสาตราวุธต่าง ๆ เปนอันมาก เขมรแลญวนจะต้านทานมิได้ ก็แตกพ่ายพังหนีไป กองทัพทั้งปวงไล่ติดตามเข้าไป ตั้งค่ายล้อมเมืองกัมพูชา[1] ไว้มั่นคง แต่ฝ่ายเขมรถือว่าญวนจะให้กำลัง ก็ยังตึงแขงอยู่[2] เจ้าพระยาจักรีจึงคิดอุบายจะให้ได้ราชการเปนพระเกียรติยศโดย[3] สดวก จึงให้แต่งศุภอักษรฉบับหนึ่ง[4] แล้วส่งให้ทูตถือศุภอักษรนั้นไปบอกความเมืองแก่นักแก้วฟ้าโดยทางชวนให้อ่อนน้อมด้วยดี[5] นักแก้วฟ้า ครั้นได้แจ้งในศุภอักษร จึงเห็นเปนดี ด้วยจะได้[6] พ้นไภยอันตราย เปนความสบาย[7] ในอนาคต จึงรับว่าจะถวายดอกไม้ทองเงินเปนเมือง[8] ขึ้นแก่กรุงเทพมหานคร เจ้าพระยาจักรีได้ความ
