หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/240

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๐๓

ดังนั้นมั่นคงแล้ว จึงสั่งให้นักแก้วฟ้าจัดดอกไม้ทองเงินส่งเข้ามาทูลเกล้า[1] ถวายตามคำปฏิญาณนั้น แล้วจึงเลิกทัพกลับคืนมายังกรุงเทพมหานคร สมเด็จพระเจ้าแผ่นดินได้ความทราบดังนั้น ทรงพระโสมนัศ[2] จึงพระราชทานบำเหน็จรางวัลแก่เจ้าพระยาจักรีแลนายทัพนายกองเปนอันมากตามสมควร แลทรงพระพิโรธพระยาโกษาธิบดีจีน[3] ให้ใช้ปืนน้อยใหญ่แลดินประสิวลูกกระสุนเรือรบซึ่งเสียไปแก่ญวนนั้น[4] ให้สิ้นเชิง.

สมเด็จพระเจ้ากรุงศรีอยุทธยามีพระราชบุตรด้วยพระอรรคมเหษีกรมหลวงประชา[5] นุรักษ์นั้น ๕ พระองค์ คือ เจ้าฟ้านเรนทร ๑ หญิงเจ้าฟ้าเทพ ๑ หญิงเจ้าฟ้าปทุม ๑ เจ้าฟ้าอไภย ๑ เจ้าฟ้าบรเมศร ๑ พระมารดาชื่อ เจ้าท้าว ซึ่งเปนกรมหลวงประชา[6] นุรักษ์นั้น ในปีฉลู เอกศกนั้น มีพระราชบริหารให้ช่างปฏิสังขรณ์วัดมเหยงค์ เสด็จพระราชดำเนินไปให้ช่างกระทำการวัดนั้นเนือง ๆ บางทีก็เสด็จอยู่ที่พระตำหนักริมวัดมเหยงค์เดือนหนึ่งบ้างสองเดือนบ้าง ว่าราชการอยู่ในที่นั้น ๓ ปีเศษ วัดนั้นจึงสำเร็จแล้วบริบูรณ์ สมเด็จพระอนุชาธิราชกรมพระ


  1. เดิมไม่มี
  2. เดิมว่า ดีพระไทย
  3. เดิมไม่มี
  4. เดิมไม่มี
  5. เดิมว่า ราชา
  6. เดิมว่า ราชา