หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/242

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๐๕

เจ้าพระไอยิกา[1] กรมหลวงโยธาทิพทิวงคตณพระตำหนักวัดพุทไธสวรรย์นั้น สมเด็จพระเจ้าแผ่นดินให้ช่างไม้กระทำการพระเมรุ ขื่อยาว ๕ วา ๒ ศอก โดยสูง ๒๐ วา ๒ ศอก แลพระเมรุทองกลาง แลการพระเมรุทั้งปวงนั้น ๖ เดือนเศษจึงแล้ว เชิญพระโกษฐทองขึ้นราชรถพร้อมเครื่องอลงกฎแห่แหนเปนอันมากนำมาสู่พระเมรุทอง แลการที่บูชาให้ทานทั้งปวงตามอย่างราชประเพณีมาแต่ก่อน สมโภช ๗ วัน การพระศพนั้นสำเร็จบริบูรณ์.

ลุศักราชได้ ๑๐๘๓ ปีฉลู ตรีนิศก พระเจ้าอยู่หัว[2] เสด็จพระราชดำเนินไปประพาศ[3] ที่ปากน้ำท่าจีน เมื่อเสด็จ[4] ไปถึงคลองมหาไชย ทอดพระเนตร[5] เห็นคลองนั้นขุดยังไม่แล้วค้างอยู่ ครั้นเมื่อเสด็จ[6] กลับคืนมาถึงพระนคร จึงทรงพระราชดำริห์แล้ว[7] ตรัศสั่งให้พระราชสงครามเปนนายกอง ให้เกณฑ์คนหัวเมืองปากใต้ ๘ หัวเมืองให้ได้คน ๓ หมื่นเศษ ๔ หมื่น ไปขุดคลองมหาไชย พระราชสงครามให้กะเกณฑ์จัดแจงได้ไพร่พล[8] ๓ หมื่นเศษ เสร็จแล้วถวายบังคมลาไป 


  1. เดิมว่า ไอยกี
  2. เดิมว่า กรุงเทพมหานคร
  3. เดิมว่า ทรงเบ็ด
  4. เดิมไม่มี
  5. เดิมไม่มี
  6. เดิมว่า ทรงเบ็ดแล้ว
  7. เดิมว่า กรุณา
  8. เดิมว่า พลนิกาย