ลง จึงพระราชทานราชสมบัตินั้นให้แก่เจ้าฟ้าอไภย พระมหาอุปราชไม่เต็มพระไทย ไม่ยอมอนุญาตให้ราชสมบัติแก่เจ้าฟ้าอไภย ถ้าให้ราชสมบัติแก่เจ้าฟ้านเรนทรจึงจะยอมให้ เจ้าฟ้านเรนทรซึ่งเปนกรมขุนสุเรนทรพิทักษ์เปนภิกษุภาว เมื่อมิได้รับซึ่งราชสมบัติ จึงมิได้ลาผนวชออก.
๏ฝ่ายเจ้าฟ้าอไภย พระบิดาให้อนุญาตแล้ว จึงรับราชสมบัติ ปราถนาจะทำสงครามกันกับด้วยพระมหาอุปราช จึงสั่งข้าราชการวังหลวงจัดแจงผู้คนกะเกณฑ์กระทำการตั้งค่ายคู ดูตรวจตราค่ายรายเรียงลงไปตามคลองแต่ประตูเข้าเปลือกจนถึงประตูจีน จึงให้ขุนศรีคงยศไปตั้งค่ายริมสพานช้างคลองประตูเข้าเปลือกฟากตวันตก ให้รักษาค่ายอยู่ที่นั้น.
๏ในกาลนั้น พระมหาอุปราชได้ทราบเหตุทั้งปวงนั้น ให้ข้าราชการตั้งค่ายข้างฟากตวันออก ให้รักษาค่ายในที่นั้น ฝ่ายพระราชบุตรพระมหาอุปราชเสด็จตรวจค่ายมาทงค่ายขุนศรีคงยศ ตรัศถามว่า ค่ายนี้ของใคร เขากราบทูบว่า ค่ายนี้ของขุนศรีคงยศ ทรงพระโกรธ จึงสั่งให้ขุนรามเกณฑ์หัดขึ้นบนเรือนชาวบ้านริมคลอง ส่องปืนตามช่องน่าต่าง ยิงขุนศรีคงยศถูกตาย กลับมาทูลแถลงพระบิดา ๆ ตรัศว่า ด่วนยิงเขาก่อนไย จึงกราบทูลว่า จะเอาฤกษ์เอาไชยไว้ก่อน.
๏ลุศักราชได้ ๑๐๙๔ ปีชวด จัตวาศก สมเด็จพระเจ้าแผ่นดินทรงพระประชวรหนักลง ก็ถึงแก่ทิวงคตในเดือนยี่ ข้างแรม ไปโดยยถากรรมแห่งพระองค์นั้น พระเจ้ากรุงศรีอยุทธยาบังเกิดในปีมแม พระชนมายุได้ ๒๘ ปี ได้เสวยราชสมบัติอยู่ ๒๖ ปีเศษ พระชนมายุได้ ๕๔ ปีเศษ
