หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/259

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๒๒

พระราชวังด้วย จึงพระยาเพชรพิไชยแลข้าราชการทั้งหลายซึ่งอยู่รักษาพระนครนั้นก็แต่งหนังสือบอกให้เรือเร็วถือขึ้นไปณเมืองลพบุรีกราบทูลพระกรุณาให้ทราบเหตุนั้นทุกประการ พระบาทสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวได้ทรงทราบก็ตกพระไทย พระราชดำริห์สงไสยเจ้าพระตรัศน้อย ดำรัศว่า พระสมีสำมยังนั้นจะเอาราชสมบัติเองฤๅประการใด ฝ่ายเจ้าพระวัดพุทไธสวรรย์ก็เสด็จลงเรือเร็วรีบขึ้นไปณเมืองลพบุรี เข้าไปเฝ้าพระเจ้าแผ่นดิน ถวายพระพรแถลงเหตุนั้นให้ทราบ สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวก็ทรงพระโสมนัศยินดี หายที่ข้อทรงพระวิตก ครั้นเพลาสิบเอ็จทุ่ม วันแรมสิบเอ็จค่ำ ในเดือนสิบนั้น ก็เสด็จโดยทางชลมารคจากเมืองลพบุรีกลับมายังพระมหานครศรีอยุทธยา ดำรัศสั่งให้พิจารณาสืบสาวเอาตัวจีนขบถ จับตัวได้สองร้อยแปดสิบเศษ ที่เปนต้นเหตุนั้นสี่สิบคนให้ประหารชีวิตรเสีย เหลือนั้นให้ลงพระราชอาชญาเฆี่ยนแล้วปล่อยไปให้พ้นโทษ.

ลุศักราช ๑๐๙๗ ปีเถาะ ทรงพระกรุณาดำรัศสั่งเจ้าพระยาราชนายกผู้ว่าที่กระลาโหมให้เปนแม่กองทำการปฏิสังขรณพระที่นั่งสรรเพชญ์ปราสาทซึ่งคร่ำคร่าอยู่นั้น ให้รื้อเครื่องบนลงปรุงใหม่ แลสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระประชวรลงในปีนั้น.

ฝ่ายเจ้าฟ้ากรมขุนสุเรนทรพิทักษ์ซึ่งทรงผนวชอยู่ณวัดยอดเกาะนั้นเสด็จเข้ามาอยู่ณวัดโคกแสงภายในพระนคร เข้าไปเยี่ยมเยือนสมเด็จพระเจ้าแผ่นดินอันทรงพระประชวรอยู่ในพระราชวังน่านั้นเนือง ๆ อยู่มาวันหนึ่ง สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้ากรมขุนเสนาพิทักษ์ตรัศใช้ให้พระองค์เจ้าชื่น พระองค์เจ้าเกิด ซึ่งเปนพระเจ้าลูกเธอ