๏ในปีนั้น มีพระราชดำรัศให้เอาตัวสมิงท่อซึ่งจำไว้ณคุกลงสำเภาหัวทรงไปปล่อยเสียณเมืองกวางตุ้ง.
๏ลุศักราช ๑๑๑๕ ปีรกา เบญจศก ฝ่ายพระเจ้ากิตติศิริราชสีห์ได้เสวยสมบัติในเมืองสิงขัณฑนครเปนอิศราธิบดีในลังกาทวีป แลครั้งนั้น พระพุทธสาสนาในเกาะลังกาหาพระภิกษุสงฆ์มิได้ จึงแต่งให้ศิริวัฒนอำมาตย์เปนราชทูต กับอุปทูต ตรีทูต จำทูลพระราชสาสนคุมเครื่องมงคลราชบรรณาการมีพระบรมสาริริกธาตุเปนอาทิมากับกำปั่นโอลันขาพานิชวิลันดา เข้ามาจำเริญทางพระราชไมตรีณกรุงเทพมหานคร จะขอพระภิกษุสงฆ์ออกไปให้อุปสมบทบวชกุลบุตรสืบพระพุทธสาสนาในลังกาทวีป ทรงพระกรุณาดำรัศสั่งให้จัดแจงรับทูตานุทูตลังกาตามธรรมเนียม แล้วให้เบิกทูตเข้าเฝ้ากราบถวายบังคม เสด็จออกแขกเมืองณมุขเด็จพระที่นั่งสรรเพชญ์ปราสาท ตรัศพระราชปฏิสันถารสามนัดตามขัติยประเพณี แล้วพระราชทานรางวัลแก่ทูตานุทูตโดยสมควร จึงทรงพระกรุณาโปรดให้แต่งข้าหลวงเปนทูตานุทูตจำทูลพระราชสาสนคุมเครื่องราชบรรณาการตอบออกไปถึงพระเจ้าลังกา แล้วโปรดให้อาราธนาพระอุบาฬี พระอริยมุนี พระราชาคณะสองพระองค์ กับพระสงฆ์อันดับสิบสองรูป ออกไปตั้งพระพุทธสาสนาบวชกุลบุตรไว้ในลังกาทวีป แลให้สมเด็จพระสังฆราชแต่งสมณสาสนออกไปด้วยอิกฉบับหนึ่ง แล้วให้แต่งกำปั่นลำหนึ่ง ให้ทูตานุทูตไทย กับทั้งพระสงฆ์สิบสี่รูป แลพระราชสาสน เครื่องราชบรรณาการ ลงกำปั่นนั้นไปกับด้วยกำปั่นทูตานุทูตอันมาแต่ลังกานั้น.
