หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/315

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๒๗๘

ฝ่ายเนเมียวมหาเสนาบดีแม่ทัพทางเหนือถือพลหมื่นหนึ่งยกลงมาทางเมืองเชียงใหม่ จึงให้ฉับกุงโบ แนกวนจอโบ เมี้ยนหวุ่น สามนายคุมพลห้าพันเปนกองน่า ยกล่วงลงมาก่อนแต่ในเดือนสี่ ปีวอก ฉศก ตัวเนเมียวแลอุตมสิงหจอจัวกับพลห้าพันนั้นค้างฤดูฝนอยู่ณเมืองเชียงใหม่ แลกองน่านั้นยกลงมาถึงเมืองกำแพงเพ็ชร ไม่มีใครสู้รบ ก็ตั้งค่ายมั่นอยู่ แล้วให้ต่อเรือรบเรือลำเลียงตระเตรียมเสบียงอาหารอยู่ที่นั้น

จึงกรมการหัวเมืองฝ่ายเหนือบอกข้าราชการศึกลงมาอิกฉบับหนึ่งว่า พม่ายกมาทางเหนืออิกทัพหนึ่ง สมุหนายกกราบบังคมทูล จึงมีพระราชโองการตรัศสั่งให้มีตราขึ้นไปถึงเจ้าพระยาพิศณุโลกให้ยกไปตีทัพพม่าข้าศึก

ครั้นถึงเดือนเจ็ด ปีรกา สัปดศก จึงแนกวนจอโบคุมพลพม่าพลลาวสองพันยกทัพเรือมาตั้งอยู่ณเมืองกำแพงเพ็ชร มาตั้งค่ายอยู่ณเมืองนครสวรรค์

ครั้นถึงเดือนสิบเอ็จ จึงเนเมียวมหาเสนาบดีแม่ทัพก็ยกพลพม่าพลลาวห้าพันเศษจากเมืองเชียงใหม่มาทางด่านเมืองสวรรคโลก ตีบ้านใหญ่น้อยตามรยะทางมาจนถึงเมืองศุโขไทย เข้าตีเมืองศุโขไทยแตก แล้วเข้าตั้งทัพอยู่ในเมือง พระยาศุโขไทยแลพระยาสวรรคโลกพาครอบครัวพลเมืองหนีเข้าป่า แล้วจัดพลทหารยกเข้ามารับตั้งล้อมเมืองไว้

ฝ่ายเจ้าพระยาพิศณุโลกก็ยกกองทัพไปช่วยรบพม่าณเมืองศุโขไทยด้วย ขณะนั้น เจ้าฟ้าจีดเปนบุตรพระองค์เจ้าดำซึ่งต้องสำเร็จโทษ