ในเดือนยี่ ปีรกา สัปดศก มาตั้งค่ายอยู่ณแขวงเมืองวิเศษไชยชาญ แลพระยาเจ่ง ตละเสี้ยง ตละเกล็บ คุมพลรามัญเมืองเมาะตมะสองพันเศษยกมาทางเมืองกาญจนบุรีมาถึงค่ายตอกระออม แล้วยกทัพเรือหนุนเข้ามาตั้งค่ายใหญ่อยู่ณขนอนหลวงวัดโปรดสัตว แต่บรรดาประชาชนชาวหัวเมืองปากใต้ฝ่ายเหนือทั้งปวงก็เสียแก่พม่า ที่ยกครอบครัวหนีเข้าป่าไปก็มาก ครั้นณเดือนสาม ปีรกา สัปดศก พวกชาวเมืองวิเศษไชยชาญ แลเมืองสิงคบุรี เมืองสรรคบุรี เข้าเกลี้ยกล่อมพม่า พม่าเร่งเอาทรัพย์เงินทองแลบุตรหญิงจึงชวนกันลวงพม่าว่า จะให้บุตรหญิงแลเงินทอง แล้วคิดกันจะสู้รบพม่า บอกกล่าวชักชวนกันทุก ๆ บ้าน แลนายแท่น ๑ นายโช ๑ นายอิน ๑ นายเมือง ๑ ชาวบ้านสีบัวทองแขวงเมืองสิงค์ นายดอกชาวบ้านตรับ นายทองแก้วชาวบ้านโพทเล คนเหล่านี้มีสมัคพรรคพวกมาก เข้าเกลี้ยกล่อมพม่าซึ่งยกทัพมาทางเมืองอุไทยธานี ครั้นพม่าตักเตือนเร่งรัดจะให้ส่งบุตรหญิง จึงให้นายโชคุมพรรคพวกเข้าฆ่าพม่าตาย ๒๐ เศษ แล้วพากันหนีมาหาพระอาจารย์ธรรมโชติวัดเขานางบวช มีความรู้วิชาการดี มาอยู่ณวัดโพธิ์เก้าต้นในบ้านระจัน เอาเปนที่พึ่ง แลพาสมัคพรรคพวกครอบครัวทั้งปวงมาอยู่ณบ้านระจัน แลนายแท่นกับผู้มีชื่อเหล่านั้นชักชวนคนชาวบ้านได้ ๔๐๐ เศษมาตั้งค่ายมั่นอยู่ที่บ้านระจันทั้งสองค่าย พระอาจารย์นั้นลงกะตรุดประเจียดแลมงคลแจกให้ แลพม่าประมาณร้อยเศษตามมาจับพันเรือง มาถึงบ้าน
