หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/323

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๒๘๖

ฝ่ายพม่ากลัวฝีมือชาวบ้านระจันยิ่งนัก แต่จัดแจงกะเกณฑ์ทัพปฤกษากันอยู่ประมาณสิบเอ็จสิบสองวัน แม่ทัพจึงแต่งให้แยจออากาเปนนายทัพ เกณฑ์แบ่งพลทหารไปทุก ๆ ค่ายเปนคนพันเศษ สรรพด้วยม้าเครื่องสรรพาวุธให้ยกไปตีค่ายบ้านระจันอิก ก็แตกพ่ายหนีมาเปนห้าครั้ง แล้วแม่ทัพจึงแต่งให้จิกแกปลัดเมืองทวายเปนนายทัพคุมพลร้อยเศษยกไปตีเปนหกครั้ง ก็แตกพ่ายมา จึงแต่งให้อากาปันญีเปนนายทัพคุมพลพันเศษยกไปรบอิกเปนเจ็ดครั้ง แลอากาปันญียกไปตั้งค่ายอยู่ณตำบลบ้านขุนโลก ฝ่ายทัพไทยข้างบ้านระจันจึงจัดให้ขุนสันฝีมือยิงปืนแม่นเปนนายพวกทหารปืนคอยป้องกันทหารม้าพม่า แล้วแต่งให้นายจันหนวดเขี้ยวเปนนายทัพใหญ่คุมทหารพันเศษยกออกตีทัพพม่าเข้าล้อมค่ายไว้ ฝ่ายทัพพม่าตั้งค่ายยังไม่ทันแล้ว ทัพไทยวกเข้าโจมตีข้างหลังค่าย ยิงแทงฟันพม่าตายแทบถึงพัน แลอากาปันญีนายทัพนั้นก็ตายอยู่ในค่าย ทัพไทยได้ม้าแลผ้านุ่งห่มสาตราวุธต่าง ๆ เปนอันมาก พม่าแตกหนีรอดเหลือมานั้นน้อยประมาณร้อยเศษ ตั้งแต่นั้นมา พม่ายิ่งกลัวฝีมือไทยค่ายบ้านระจันนัก เกณฑ์กันจะให้ไปรบอิกมิใคร่ได้ หยุดนานไปถึงกึ่งเดือน

ฝ่ายในกรุงเทพมหานครนั้น ขณะเมื่อกองทัพพม่ายกเข้ามาจะใกล้ถึงกรุงนั้น สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวดำรัศสั่งให้ออกไปนิมนต์พระสงฆ์ราชาคณะซึ่งอยู่วัดนอกเมืองนั้นให้เข้ามาอยู่ในวัดพระนครทั้งสิ้น แลสมเด็จพระอนุชาธิราชซึ่งทรงผนวชอยู่ณวัดประดู่นั้นก็เสด็จเข้ามาอยู่ณวัดราชประดิษฐาน ขุนนางแลราษฎรชวนกันไปทูลเชิญเสด็จให้ลาผนวชออกช่วยราชการแผ่นดินป้องกันรักษาพระนครเหมือนเมื่อศึกมังลอง