หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/328

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๒๙๑

ในกรุงเทพมหานคร ในเดือนแปดนั้น สมเด็จพระสังฆราชวัดพระศรีรัตนมหาธาตุนั้นอาพาธลงดับสูญ ทรงพระกรุณาให้แต่งศพใส่พระโกษฐไว้ จึงโปรดให้เลื่อนพระเทพมุนีวัดกุฎีดาวซึ่งเข้ามาอยู่ณวัดสวรรคเจดีย์นั้นขึ้นเปนสมเด็จพระสังฆราช อยู่ได้หกเจ็ดเดือนก็อาพาธดับสูญลงอิก โปรดให้ใส่พระโกษฐไว้เปนสองพระโกษฐ ยังมิได้ปลงพระศพทั้งสองศพด้วยศึกยังติดพระนครอยู่

ฝ่ายเจ้ากรมหมื่นเทพพิพิธซึ่งไปอยู่ณเมืองจันทบูรนั้น บรรดาคนชาวหัวเมืองทั้งหลายฝ่ายตระวันออกชวนกันนับถือพากันมาศวามิภักดิพึ่งพระบารมีอยู่เปนอันมาก กรมหมื่นเทพพิพิธจึงพาคนทั้งนั้นเข้ามาอยู่ณเมืองปราจิณบุรี แลคนชาวหัวเมืองปราจิณ เมืองนครนายก เมืองฉเชิงเทรา เมืองชลบุรี เมืองบางลมุง เลื่องฦๅกันไปว่า เจ้าจะเสด็จยกเข้ามารบพม่าช่วยกรุงเทพมหานคร จึงพากันมาเปนพวกพวกมาเข้าด้วยเปนหลายพันทูลรับอาสาจะรบพม่า กรมหมื่นเทพพิพิธจึงให้ตั้งค่ายอยู่ณเมืองปราจิณบุรี จึงแต่งให้หมื่นเก้า หมื่นศรีนาวา ชาวเมืองปราจิณบุรี แลนายทองอยู่น้อยชาวเมืองชลบุรี คนทั้งสามนี้เปนนายซ่อง ฝีมือเข้มแขง ให้เปนนายทัพน่าคุมพลชาวหัวเมืองต่าง ๆ สองพันเศษยกมาตั้งค่ายอยู่ณปากน้ำโยทกา แลคนทั้งหลายต่าง ๆ ส่งหนังสือลับเข้ามาถึงพรรคพวกญาติซึ่งอยู่ในกรุงเทพมหานคร คนในกรุงเทพมหานครรู้ก็ยินดี คิดกันพาครอบครัวหนีออกจากพระนครออกไปเข้าด้วยกรมหมื่นเทพพิพิธเปนอันมาก บรรดาหม่อมเจ้าชายหญิงซึ่งเปนพระหน่อในกรมหมื่นเทพพิพิธกับทั้งหม่อมห้ามแลข้าไทยก็หนี