หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/331

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๒๙๔

ฝ่ายข้างในกรุงนั้น สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวดำรัศให้เสนาบดีจัดแจงแต่งกองทัพเรือ โปรดให้ท้าวพระยาอาสาหกเหล่าแลกองทหารทั้งปวงยกทัพเรือข้ามไปตีค่ายพม่าณวัดการ้อง พม่ายิงปืนมาถูกนายเริกคนหนึ่งซึ่งยืนรำดาบสองมืออยู่น่าเรือตกน้ำลง ทัพเรือทั้งนั้นก็ถอยกลับเข้ากรุงสิ้น

อยู่มาวันหนึ่ง จึงพระศรีสุริยพาหซึ่งเปนเจ้าน่าที่รักษาป้อมท้ายกบให้ประจุปืนพระมหากาลมฤตยูราชสองนัดสองลูกยิงค่ายพม่าวัดภูเขาทอง แลยิงออกไปได้นัดหนึ่ง ปืนก็ร้าวราน ครั้นเพลาค่ำ ไทยหนีเข้ามาในกรุงได้คนหนึ่งให้การว่า ปืนใหญ่ซึ่งยิงออกไปนั้นต้องเรือรบพม่าล่มสองลำ คนตายเปนหลายคน ครั้นรุ่งขึ้น เนเมียวแม่ทัพเกณฑ์ให้นายทัพนายกองทั้งปวงยกเข้ามาตั้งค่ายณวัดกระชาย วัดพลับพลาไชย วัดเต่า วัดสุเรนทร์ วัดแดง ให้ปลูกหอรบขึ้นทุก ๆ ค่าย เอาปืนใหญ่น้อยขึ้นระดมยิงเข้ามาในกรุง ครั้นถึงณเดือนสิบสอง น่าน้ำ จึงทรงพระกรุณาโปรดให้พระยาตากเลื่อนที่เปนพระยากำแพงเพ็ชรแล้วตั้งให้เปนนายกองทัพเรือ ให้พระยาเพ็ชรบุรีเปนกองน่า ให้หลวงศรเสนีเปนกองหนุน ยกทัพเรือออกจากพระนครให้ไปพร้อมทัพกันอยู่ณวัดป่าแก้ว คอยตีเรือทัพพม่าซึ่งจะขึ้นลงไปมาหากัน ขณะนั้น เรือรบกองทัพพม่ารามัญยกขึ้นมาแต่ค่ายบางไทรแลค่ายขนอนหลวงวัดโปรดสัตว มาถึงกลางทุ่งตรงวัดสังควาด พระยาเพ็ชรบุรีกองน่าจึงให้แจวเรือรบในกองของตัวห้าลำเข้าตีเรือรบพม่า แลเรือพวกทัพพม่ารามัญนั้นมาก ก็เข้าล้อมเรือกองพระยาเพ็ชรบุรีเข้าไว้ ได้รบกันเปนสามารถ แลพลทัพไทยกับพลพม่ารามัญฆ่าฟันกันตายลงทั้ง