พลประมาณสองพัน จึงกลับมาแจ้งแก่พระยากำแพงเพ็ชร พระยากำแพงเพ็ชรก็ขึ้นม้ากับทหารสี่ม้าออกรับทัพพม่าก่อน จัดพลทหารทั้งปวงแยกแซงเปนปีกกาออกทั้งสองข้างเข้าตีกระหนาบทัพพม่า แลทัพม้าพม่าสามสิบม้าซึ่งมาน่านั้นแตกย่นถอยหลังลงไปหาทัพใหญ่ ก็พากันแตกพ่ายไป พวกทแกล้วทหารทั้งปวงเห็นอานุภาพพระยากำแพงเพ็ชรเปนมหัศจรรย์ ชวนกันสรรเสริญว่า นายเรามีบุญมาก เห็นจะได้เปนพระเจ้าแผ่นดินจะก่อกู้แผ่นดินคืนขึ้นได้เปนแท้ ก็ยำเกรงอำนาจยิ่งขึ้นกว่าแต่ก่อน
๏ครั้นรุ่งขึ้นณวัน ๒ ๖ฯ ๒ ค่ำ จึงขุนชำนาญไพรสณฑ์แลนายกองช้างเมืองนครนายกมีจิตสวามิภักดิ นำเอาช้างพลายห้าช้าง พังช้างหนึ่ง มาให้พระยากำแพงเพ็ชรขอเปนข้า แล้วนำทัพเดินพลไปถึงบ้านกอง หยุดประทับร้อน แล้วสั่งให้หาขุนหมื่นพันทนายบ้านออกมาให้โอวาทสั่งสอนโดยสมควร แลขุนหมื่นพันทนายบ้านมิได้เชื่อถือบุญบารมีพระยากำแพงเพ็ช กลับคิดขัดแขงจะประทุษฐร้าย ซ่องสุมพรรคพวกผู้คนไว้เปนอันมาก แล้วตั้งค่ายจะสู้รบ ครั้นได้ทราบเหตุ จึงให้ทหารไปเจรจาเล้าโลมเกลี้ยกล่อมโดยยุติธรรมถึงสามครั้ง ก็มิได้อ่อนน้อมยอมเข้าด้วย แล้วเจรจาองอาจท้าทายเปนข้อหยาบช้า ครั้นรุ่งขึ้นณวัด ๓ ๗ฯ ๒ ค่ำ พระยากำแพงเพ็ชรจึงขึ้นม้านำน่าทหารประมาณ ๒๐ คน แล้วให้รี้พลทั้งปวงยกตามเข้าไปยังค่าย ฝ่ายขุนหมื่นพันทนายบ้าน ๆ กงก็พาพรรคพวกมากกว่าพันออกจากค่ายมาต่อรบยิงปืนสกัดน่าหลัง ด้วยเดชะบารมีเปนมหัศจรรย์ ปืน
